MASKE
yine pusuda ayrýlýk,
hoyrat bir avcý iþtahýyla bakýyor
kanadý kýrýk, umutlarýma,
can ipi gibi sarýlýyorum çaresiz;
bir siper gibi sýðýnýyorum
anýlarýn kuytularýna…
hazan yeli deðmiþ yaprak misali
eðreti duruyor hayat elimde,
bir geri sayýmýn çýldýrtan týnýlarý
örseleyerek sabrýn taþýný
ve deliliðe göz kýrparak
aklýmý kurcalýyor ha bire…
her geliþin bir erguvan oluyor;
özlem yangýnlarýmý yalazlayan,
vuslatý muþtuluyorsun efsunlu gülüþünle.
her gidiþin bir girdap;
dön dön bitmiyor,
öyle bir çalkalanýþ ki; akla ziyan…
üstünden silgi geçmiþ bir aþk þiiri gibi
hissediyorum kendimi;
umut hücresinde infazla karþýlaþan,
vurgunlarla sýnanmýþ,
çaresiz,
kýrýlgan...
eðer bir daha sevmek isterse kalbim,
ellerimle bozacaðým düþlerini;
bir uçurum kenarýnda bitiyor hep düþürdüðü yollar.
þimdi, de bana yâr! ölüm nedir;
üstüne üstüne yürümek mi uçurumlarýn,
geri dönmek mi?...
umut ufuklarýnda seyredesin isterdim mýsralarýmý,
kanat çýrpsýn isterdim vuslat iklimlerinde,
lâkin tüm kepenkler çekilmiþ inan,
bir maske bulamadým þiirime;
sana dönük yüzü gülümseyen,
derûnu kan aðlayan…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.