Kumsalda ayak izleri bir ine gider! Bir yaralý inim inim inler izler ayak izlerini!... Ve izler karanlýk bir maðaraya gider karanlýkta bir yaralý vardýr diðer yaralýyý bekler. Bu iki yana atýlmýþ iki yürek parçasýdýr, mýknatýs gibi birbirini çeker. Kan damlalarindan tanýr biri öbürünü. Bu bir matematik denkleminin birbirini tamamlayan iki eþit parçasý gibidir!... Ýki sevdalý yüreðin kol kola ölümüdür... Ne aðlayaný vardýr, ne gömeni, ne bileni. Tek ruhu taþýyan; iki tabutluk iki mezarlýk, iki feryatlýk, iki kefenlik koca bir sevdanýn sonudur... Gözyaþý dökeni yas tutaný, aðýt yakaný yoktur Refik ile Fatma’nýn. Yanmýþ bir sevdanýn külleridir onlar kül olana kadar yanmýþtýr!... Þimdi hangi rüzgar savuracak onlarý bilmiyorum... Hangi toprak parçasý alacak onlarý karnýna? Kimin yüreðinin bir taraflarýnda biraz masumiyet kalmýþsa dokunsun bu ölümlere!... Ölümler... Acýlar... Ateþ, kül, rüzgar!... Býrakýn mavi kalsýn gökyüzü hayvan leþi gibi çürümek varmýþ kaderde. Býrakýn insan vicdanýna bir küfür gibi dursunlar öyle. Býrakýn ayrýlmasýn o en uzun el tutuþmalarý ve býrakýn aþk ölürken kazansýn yan yana serilmiþ iki ölü gövdede... 6 ekim 2006 manisa... Son düzenleme þimdi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Lodoš Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.