YANLI (Ş)ANLAR

sevgili dostum Sinan Özçaylak için…







sizi hep yanlýþ anladýlar ,
penceresi kirli, yataðý daðýnýk evin hep dýþýnda kaldýlar
çünkü siz sakallarý bir karýþ yüksek sesle þiir okurdunuz
çay bardaklarýnda söndürürdünüz sigaranýzý
ayakkabýlarý boyasýz gezerdiniz.
ters giyerdiniz atletinizi, sevmezdiniz etiketleri
sizi hep yanlýþ tanýdýlar
her baharda size, isyancý yaftasý yapýþtýrdýlar
aþký bulmuþtunuz oysa , baþka þeyden deðildi
hayat çatýp, sahil boylarýnda içerdiniz
üzerinize vurulan yükleri indirip, bir soluklanmak istediniz sadece
hayattan hakkýnýzý isterken, sizi yanlýþ anladýlar
her aþkýn baþlangýcýnda savruk, sonunda yitendiniz
ser-hoþ deðildiniz aslýnda , ‘’yar-hoþ’’ olmuþtunuz sadece
sevebilirdiniz hepsini, onlar anlamadýlar
hayat tetik düþürdü sevinçlerinize, zaman kapanmayan yaralarýnýzý kanattý
bütün hüzzam þarkýlar, tuz bastý açýk yaralarýnýza
garip bir coðrafyanýn ortasýnda, esmer bir ünlemdiniz sadece
boþadýnýz tüm umutlarýnýzý þahitsiz, hakimsiz
sizi bitmeyen cümleleriniz yüzünden anlamadýlar
hayatla baþ baþa kalmak istediniz, kendi evreninizi yaratarak
hep bir yerlere geç kaldýnýz,
yakýlýrken tüm doðrularýnýz, Nemrut ateþinde
siz görmediniz su taþýyanlarý onlar, ordaydýlar
maske takanlarý ise hiç bilmediniz
öylece akýp gittiniz, hiç anlamadýlar
yanlýþ anlarda vardýnýz olay yerinde
ve onlar…
Yanlý(þ)anlar baþka saftaydý…



Kubilay Yýldýz

Sosyal Medyada Paylaşın: