Ecelime Susuyordum

Dudaðýma düðümleyip vazgeçilmezliði
çýðýrtkan martýlarýn diline býraktým seni
sandýk sarýsý günlerin hatýrý vardý aslýnda
naftalin kokulu aþkýn dilindeki derin izleri
çiziyordu aklýmý
bir damla yaðmurun hatýrýna hazaný aðlattým bu gece

Kýzýl saçlý bir gölgeydi geceleri üstüme çöken
karanlýðýn yükü vardý omuzlarýmda
dizlerim mi kývrýlýyordu yýllarýn aðýrlýðýnda
yoksa ben mi yorulmuþtum
gölgene yaslanan her seferinde

Bugün bir baþka özledim seni
bir yaðmur sere serpe býraktý kendini sayfalarýma
sökün eden gözyaþlarýmýn pusatýna düþtü bakýþlarýn
dönüþü olmayan yolculuða çýkýyordu hayalin
ve gidiyordun
aðzýma geldi yüreðim kesik kesik soluyordu
aðýrlaþýyordu gecenin kasveti yaðmur mu yaðýyordu
göçmen kuþlarýnda göç mevsimiydi
ya eksikti gideceðim adres yada hiç verilmemiþti
yanmýþtý dili kavruk dudaklarý geçkin sevdalarýn ateþiyle
yasla dudaklarýný dedi adam yasla anlýma
kaç zaman sonra sevgiyi soludum senin kucaðýnda
çýrpýndý yüreðim
mutluluða kapattým gözlerimi
bir soluk býraktým genç adamýn anlýnýn çizgilerine
yol alýp giden çizgilerin sonu hep ona dayanýyordu
yüreðimi yýkýyordum serin sularýnda

Ecelime susuyorum tas tas ellerinden içiyorum
saçlarýmda konaklýyordu geceden kalan yýldýzlar
sayesinde þimdi
kaçan aklýmý sorguluyorum
bir týmar hanenin bahçesinde buluyorlar
bir beden kiralýyorum ruhu içinde olmayan
s/aðýrlaþtýrdým yüreðimi aþka
teneþire yatýrýlmýþtý yüreðim yýkanýyordu ölü sularýyla

Ýçime acýlar damlýyor
diri diri bir duyguyu gömüyorum çýðlýklarý hala kulaðýmda
ezik ellerimde çöküntüsü kalmýþ felçli dilim
ipsiz sapsýz gecelerim sarpa sarýyor gece kaçkýný düþlerim
Çýt çýkarýyor suskularým
sesime ses ver
dizlerime derman ey Yaradan
çatlýyor sabrý fikrime ziyan artýk bir düþtü belki geride kalan
þeytan giriyor içimize dönüþsüz günahlar býrakýyor
sürgüne gönderiliyorum zülüf þehrinin kapýsýndan
alçalýyor gururum basýyorlar üstüne
belki bir geceydi
belki bir saðanak vaktiydi saçýný taramýþtý kaldýrým aralýklarýna
boyun eðmiþti lambalar kapatmýþtý ýþýðýný gece kuþlarýna
senin adýn bardaðýmdaki damýttýðým hüzündü aslýnda
boðazýma düðümlediðim sýrdýn kimseye diyemediðim
düðümlendiði yerde asýlýp kaldýðým

usulca açýyorlar kapýyý
sorguya alýyorlar apar topar vicdanýmý
teraziye koyuyorlar ikimizi
hafife alýyorum kendimi
bu boþluk nereden baþlar ben neresine düþerim karanlýðýn
artýk anlamýyorum
dilindeki ç/alýntý cümlelerle sessizliklerdesin
sil bu gece ay ýþýðýný yakamozlar tutuklu
unuttum de býrak ufuk inceldiði yerden kopsun

Sosyal Medyada Paylaşın: