ÇAMUR BULAŞIĞI

emanet deðildir yüreðim býrak sende kalsýn sevgilim

ihtimal gidiþini suçlayacak baklaçiçeði gömlekli adamlar
kara bulutlar çekilir gökyüzümden
cenazeler mezarlýk arar yüreðimde
dik baþlý vapurlar kalkar yokluðuna
bu kentin caddelerinden


çekiliyorsun içimden tüm okyanuslara inat
gözümde boðulan birkaç damla
göðsümdeki çocuðun hýçkýrlarýný bastýrýyor
acýr çilelerim yaralanmýþým gibi
biraz kýrgýným sanýrým
çýrpýnýr sana gebe rüyalarým doðum sancýsý
kan kaybý düþler gösterir aklýma
düþlerim hastalýklý,
düþlerim yaban
içimde bir kadýn aðlar,
aðladýkça küserim kimsesizliðime

kahkahalarla gülüyorum kendime
iþte böyle öleceksin diyorum
iþte böyle
bir aþka çýldýra çýldýra
gözlerin devrilecek ardýna
ellerin çýlgýnca titrerken þaþýracak zihnin, aðlamaklý
devril þimdi sol yanýmdaki boþluða
gitme diyemem sevgili

kandýrýyor artýk serap gördüðüm koridorlar
kýrgýn kader çizgilerim
yüzümde daðýtýrken saçlarýný deli bir rüzgar
alýp gidiyor sana yazdýklarýmý
düþlerime düþen çið damlalarý
bedenimde uyuþukluðun
gitme demez dilim
sadece uzar bakýþlarým
iniltili hallerim
bir iðne ucunda unutkanlaþýyor dertlerim
omuzlarým tedirgin, titreyerek
tenime deðerken beyaz bir gömlek
saçlarýmda seni üþüyorum

hezeyan zamaný þimdi
kývrýlýp kapatýyorum gözlerimi
saçlarýmý okþuyorsun iþte
nefret kokuyor ellerin
yok olup giden dokunuþlarýna senli düþler düþüyorum

soðuk demirde üþüyor bileklerim
seni anlattýðým takvimler yýlgýn
duvarlar kirlenmiþ küfürlerimden
adýna saðýr kulaklar
çalýntý þiirler düþer aklýmdan
alýp gitmek isterler seni kendi sokaklarýna
baðýrýr, çýldýrtýrým zihnimi
tanýmadýðým harflerde býraktýðým dilime
isyan ederim

uyanýr sesler arasýnda bulanýklaþýr zihnim
uçurumun kenarýnda
bak içimdeki çocuk seni yuvarlýyor boþluða
titriyor hýçkýrýklarým
özler çocukluðum annemin bir damla sütünü
ayaz çekmiþ yaralý ellerini
yeniden sana yuvarlanýrým
beti benzi atýk ýþýklarým ölgün sarý

masamda senin adýna vurulmuþ izmaritlerden
yine senli fallar tutarým...


dört kitaba bir þiir yazýyor ellerin
gözlerin biraz akýyor biraz titrek
acýma bana aþk acýtmaz sevgili sadece kanatýr seveni
parmak uçlarýnda karýncalanan kalem içli
dudak ucunda ince sýzý bir hezeyan
ve harflerimiz ayrý çelmeler takýyor
çýðlýðým damarlarýma

güneþ kanaya kanaya çürütürmüþ geceyi
yatak ucumda sen
yine susuyorsun
aniden kesiliyor diliminin sözcükleri
çalkantýlý
firari cümleler koklatýrlar kýsa seans aralýklarýnda
koynumda ölüm yüklü gülüþler býrakýrsýn
duru kaðýdýn bekaretini bozuyor kelimelerim
aklým sana düþerken ben iniltili
dur diyemeyecek kadar kýsýr dilim
delirsin ölüm haykýrmalarým

herkes tedirgin halim hal deðil bilesin

eksik yazýlmýþýz tanrýnýn listesine
kaþlarýmýn arasýnda ar damarým titrek
þah damarýmda yürüttüðüm esmer bir k/adýn
silik bir gölgenin adýna düþürüyor bedenini
sen gözkapaklarýmda çoðalýrken
ben ay kadar tutulmuþtum sana
bugünde gecenin nöbetçi kimsesizliðine
yalnýzlýk yürüyüþü yaptý ayaklarým

bakma bugün hüzün çýlýðým duvarlara
mutluluðu sývamayalý çok oldu
þimþekler yoklarken kapýmý yok çaðýrmýyorum adýný
tutulur penceremde ay
ayaklarýmda deprem çöküntüleri
damladýn ya gözlerimden içeri
o günden beri içimde onulmaz bir hal
eteklerimde çamur bulaþýðý
yýrtýk düþlerimin sancýsý ayaklarýmda
gölgelerde silikleþen bir esmer kadýn
keþke dur gitme diyebilseydim sana
diyemedim iþte
diyemedim
aðladým tüm gece
bende kalan susturulmuþ bir azýlý yara
sensizlikse ayrýlýk Azraillim sende kaldý
düþür benim ardýma
gölge olurum baldýran gecelerde yokluðuna

ÞÝÝRÝME NEFES VEREN SABAHAT KARA’YA SONSUZ TEÞEKKÜRLER


ÞÝÝRÝMÝ GÜNE TAÞIYAN TÜM DOSTLARA VE SAYGIDEÐER SEÇKÝ KURULUNA SONSUZ TEÞEKKÜRLERÝMÝ SUNUYORUM

Sosyal Medyada Paylaşın: