AĞLIYOR KIZ KULESİ
Bugün Ýstanbul’u sürüyorum gözlerime
Küflü caddelerine deviriyorum içimi
yüzüme vuruyor yaðmur
dövüyor Taþ sokaklarý damla damla
yosun tutuyor içimin duvarlarý
Bir çift yeþilde vuruluyor þafak
kahvenin telvesinde nemleniyor zaman
yastýða býrakýlmýþ bir kederli baþ
bir ney sesi
izini sürüyor gecenin geçkin saatinde
inliyor tamburun tellerinde hüzzam
Dondu alaycý martýlarýn çýðlýklarý
yitip giden aþklara haykýrýyor dalgalar
vuruyor kendini kýyýlara
vuruluyor yürekler
ölü þiirler birikiyorum iki sevdalý dudakta çatlayan
için için kahrediyor rüzgar
kýz kulesinin saçlarýn dolaþýyor hicran
Bir hýçkýrýk sesi
tutulmuþ tüm sevenlerin nefesi
aðlýyor kýz kulesi
pembe bir çarþafta kan
Emirgan çýðlýk çýðlýk bu akþam
bir erkek aðlýyor
dudaklarýnda küfür ayyaþ masalarýndan arta kalan
bir kadýn acýlaþmýþ elleri bakýþlarýnda hicran
kirpiklerinde kýrýlmýþ z/aman
Baþýný sývazlýyor ecelin elleri
Ýstanbul bir baþka aðlýyor
Bir aþk ölüyor
An be an
lemide
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.