Umarsýzlýðýmý býraktým avuçlarýna,
Yaþam; doðum ve ölüm arasý bir gelgit.
Gönlüm yine düþtü çaresiz aþkýnýn narýna,
Gözlerimin içinde parlayýp sönen,
Tükenmek üzere,
Alacakaranlýk sevdaya dair
Can çekiþen acýlar.
Kapýnýn ardýydý týkýrdayan,
Ayak sesindi duyduðum
Sanki geliveren birden bire,
Bir adým atsam ötemde gibisin sessizlikte,
Bir adým ötede hayalin.
Bir adým ötede kýrýk dökük
senle yaþanmýþ günlerim.
Bir bitiþ seremonisiyle tükenirken düþlerim,
Yaþamý zehirleyen bir akrep tadýydý sensizlik.
Hayatýn sokaklarýnda
kýyamete varan bir karmaþa.
Pusulam silik.
Kalmadý yolu bulmak için
Ne bir iz, ne bir þerit.
Hasretin varsa karanlýða,
Söndür saçlarýma taktýðýn yýldýzlarý,
Tut at her birini uzaða,
Oysa onlar benim þavkýmdý,
Sana koþarken,
Sevgine meþhun duygularla.
Çaresizliðimi býraktým bak
Hoyrat avuçlarýna,
Avuçlarým terli,
Umarsýz hayallerim ýslanmýþ gözyaþlarýmla,
Tükenip bitmeye mahkûm bir mum gibi yaþam
Ürkek duygularým mý bir bir eriyen karanlýkta,
bir yürek yarasýmý bu kanayan
Sürüklenen yalnýzlýðýmda.
Büyüyor karanlýk bakýþlarda senin þavkýnla,
Geceye kafa tutuyor
alev saçan gözlerin,
Kaybolmasýn ýþýðýn gölgesinde ateþin
Ben ise,
yaydýðýn aydýnlýðýn etrafýnda pervaneyim.
Ziyan olmuþ sevgimiz can buluyordu,
Gecelerin koynunda.
Gözü kara sevgili,
Bakýþlarýn ýþýk olsun karanlýða,
Topla yýldýzlarý yeniden avuçlarýnla,
Ve yeniden tak onlarý saçlarýma,
Býrak da doðsun artýk güneþ benimde ruhuma
Sakýn karartma,
Düþürme duygularýmý
Yine bilinmez alacakaranlýða.
Bir seher vaktinde iþitilen
Aþkýn sesiydi kulaklarda,
Ve ben,
Kalbimdeki çarpýntýda,
Nefesimde,
Bakýþlarýmda,
Sen oluveren
Gözümün gördüðü her yerde
Seni yaþayan duygularla,
An kadar yakýn,
Sonsuzluk kadar uzaktý bana gözlerin,
Bir kývýlcým aldý bakýþlarýndan yüreðim,
Harlayanaþkýmdý
Ç/aðlayýp gözlerden t/aþan.
Yükselen alevlerde,
Sevdamýn rüzgârý vardý tozu dumana katan.
Aþkýnda savrulan.
Bir kavuþma ritmiydi bu,
Beni yavaþ yavaþ bakýþlarýndan içine alan.
Güliz KATKAR