Dərdimiz dərd olub dərdliyə, qardaş

Dərdimiz dərd olub dərdliyə, qardaþ
Sankt-Peterburqdan gələn məktuba cavab

Soruþduðun əhvalýmmý, kefimmi?
Kef nə gəzir, düþdük þitliyə, qardaþ.
Naçar qalýb, sərsəm gəzmək nəfimmi?!
Nə var eþþəkliyə, itliyə, qardaþ.

Yaman olub bu dövranýn çabasý,
Ýmtahandý hər gün evdə qýsasý.
Uþaq paltar, arvad yemək davasý,
Tüpürmüþəm belə cütlüyə, qardaþ.

Budanmýþýq, sanki, budayýb dolu,
Unudulub peyðəmbərin haqq yolu.
Dünya heykəllərlə doludur, dolu,
Yenidən qayýtdýq bütlüyə, qardaþ.

Tuman qýsa, don gödəlir günbəgün,
Baldýrlarý reklam edir dalan, tin.
Ýtib namus, yoxdu həya, iman, din,
Gəldik heyvan kimi lütlüyə, qardaþ.

Ýdarəyə gir arayýþ dalýnca,
Yüz qapý döy yorulunca, ölüncə.
Rəisləri katibələrdən incə,
Mat qalmýþam belə kütlüyə, qardaþ.

Cəhd eylə, ev tikmək eþqinə düþ bir,
Ev tikmək deyil ki, qazýrsan qəbir.
Aðalýq eyləyən nə on, nə onbir,
Həsrətdir üzümüz mərdliyə, qardaþ.

Manqurtlar çoxalýr, kədər þah gəzir,
Ürəkdə dərd gəzir, aðrý, ah gəzir,
Beþ insan üstündə on “allah” gəzir,
Dərdimiz dərd olub dərdliyə, qardaþ.

Elbəyi CƏLALOÐLU




Sosyal Medyada Paylaşın: