Aşkımızı Öldürmeyelim
Geçen gün iþten eve dönerken,genellikle kitap
okuduðum halde o gün caným kitap okumak istemedi
ve bende camdan dýþarý bakmaya baþladým, aslýnda
gördüklerim hep aynýydý,tanýdýk evler,tanýdýk
aðaçlar ve dükkanlar...sonra birden yoldan gecen
araçlarýn içine bakmaya baþladým.Aslýnda onlarda
tanýdýktý aracýn içindeki insanlar genellikle
yola bakýyorlardý ve birden bir þey fark ettim.
Yanýmdan
geçen araçlarýn içindeki insanlarýn çoðu sadece
dýþarýya bakýyordu, þoför koltuðunda oturan adam
sola bakarken yanýndaki kadýn da saða bakýyordu,
arka koltukta da, ya çocuk ya da eþyalar oluyordu
ve bu insanlarýn yaþlarý orta yaþ civarýydý yani
evliydiler ya da uzun süredir birlikteydiler, diðer
taraftan birbirlerine bakarak ve konuþarak seyahat
edenlerin ise ya flört eden ya da niþanlý belki de
yeni evli çiftler olduðu anlaþýlýyordu. Ýþte o an
kafamda bir þimþek çaktý ve o günden sonra kitap okumayý
býrakýp hep yolda yanýmdan geçenlere bakarak tahmin
etmeye çalýþtým, kimler evli ya da uzun süreli beraberlik
yaþýyor, kimler daha iþin baþýnda. Lütfen sizde yoldayken
bir bakýn, seyahat ederken önüne ya da camdan dýþarý
bakarak gidenlerin çoðu evli, ama konuþarak ve birbirlerine
bakarak gidenlerin çoðu bekar ve iþin daha çok baþýnda.
O zaman anladým ki, aþký evlilik öldürmüyor aþký uzun
süreli beraberlikler ve yaþanan monoton heyecansýz
birliktelikler öldürüyor, iþte o zaman kendi beraberliðime
dýþarýdan bakmaya çalýþtým ve ne gördüm dersiniz. Hayatýn
akýþýna kapýlmýþ, evden iþe, iþten eve koþuþturan,
hayatýnda yeni hiç bir heyecaný olmayan ve çok uzun
süredir gerçekten dolu dolu sohbet etmeyen, sadece
çocuktan, iþten ve sýkýntýlardan konuþan, akþam
yemekten sonra televizyon karþýsýna geçen ve kanepede
(ayrý ayrý kanepelerde) uzanan bir çift gördüm. O gün
kapýldýðým dehþeti anlatmam oldukça güç, bize ne olmuþtu
, her þeyi unuttuðumuz, beraber olabilmek için bütün
zorluklarýna katlandýðýmýz beraberliðimize ne olmuþtu?
Yaþadýðýmýz heyecan nereye gitmiþti? Nasýl bitmiþti
ve biz farkýna varamamýþtýk? Sonra çevreme baktým ve
diðer çiftlerinde bizim gibi olduðunu gördüm.Ýþin komik
yaný insanlar bu hale gelirken, fark etmiyorlardý ve
baþkasýnýn hayatýnýn bu hale geldiðini anlattýðýnýzda "
vah vah" diyorlardý, oysa onlarda ayný durumdaydýlar,
sadece öyle bir þey yokmuþ gibi davranýyorlardý. Herkes
bir baþkasýnýn hayatýna imrenir, Ýnternet te chatleþerek
kaybettiði bu heyecaný bulmaya çalýþýr bir hale gelmiþti
. Birden eþimin de evdeyken çoðu zaman nete girdiðini fark
ettim,ve gördüm ki ben onu ve ayný þekilde o beni sadece
eþi olarak görmeye baþlamýþtý, iþte o gün bu gidiþe bir
dur demeye karar verdim. Ama ne yapabilirdim, bununla
ilgili dergilerde pek çok yazý olduðunu fark ettim,
itiraf etmeliyim yapýlan önerilerin pek çoðu uygulamada
problem olan maddelerdi, ayrýca onlarý yaparsam
baþkasýnýn elbisesini giymiþ gibi olacaktým,ben kendi
çözümlerimi bulmak istiyordum. Onlarýnda verdiði öðütleri
baz alarak,oturdum ve kendimce bir acil durum planý
çýkardým ve uygulamaya baþladým. Öncelikle eþimle birlikte
çocuðumuz olmadan baþ baþa yemeðe çýktýk, itiraf ediyorum
ilk denememiz biraz zor oldu, çünkü eskisi gibi konuþacak
konu bolluðu yoktu, iþten güçten ve çocuktan bahsetmemeye
karar vermiþtik, evde daha az tv seyretmeye onun yerine
müzik eþliðinde sohbetler yapmaya baþladýk ve en önemlisi
birbirimize karþý çok açýk olduk, sohbetten sýkýlan
bunu diðerini kýrmadan söylüyordu, aramýzda zorlama
olmamasýna dikkat ettik. Baþ baþa sinemaya gittik ve
bunu yýllar sonra yaptýðýmýzý fark ettik, birbirimize
telefondan mesajlar çektik, içimizden geldiði an ve
geldiði gibi olmasýna özen gösterdik ve birbirimiz
için kendimize özen gösterdik, hafta sonlarý ben
eþofmanlarýmý üzerimden çýkardým, daha özenli giyindim,
týpký flört ederken eþimin beni ziyarete geldiði
günlerdeki gibi, eþimde hafta sonlarý týraþ oldu, daha
özenli giyindi, deniz kýyýsýnda hafta sonu yürüyüþleri
yaptýk,pamuk helva yedik ve sohbet ettik. Kýsacasý,
eþimi sadece eþim olarak deðil, sevdiðimiz insan olarak
görmeyi ve onu yeniden sevmeyi öðrendim, bu gün ondan
bir gün ayrý kalsam, eþimi yeniden özlüyorum, onunla küçük
kaçamaklar yapmayý dört gözle bekliyorum ve artýk eþim
internette chat yapacaksa benimde yanýnda olmamý istiyor
ve nete çok daha az giriyor .Bunlarý niye yazdýðýma gelince
, hiç bir þey için geç olmadýðýný düþünüyorum, birlikte
olduðumuz kiþinin deðerini onu kaybetmeden fark etmeliyiz
diye düþünüyorum ve kendimizi hayatýn akýþýna kaptýrýp
sevdiklerimizi ihmal etmeyelim
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.