Sevgiler büyüttüm
kýr çiçeklerinden, güneþin kanýný emen
umutlar yeþerttim bahar renginde al yeþil
daðlarda kar erirken ceylanlar emzirdim
melekler uyandýrdým her tan aðardýðýnda
toplamak için bütün düþ kýrýklarýný aynalardan
yýldýzlarla selam yolladým sana
ve her gece mavi bir kuþ tutup avuçlarýma
dudaklara gül ve rüzgar iliþtirdim daðlarýn doruklarýna
gelmedin.
upuzun köprüler kurdum içimdeki yolculuklara sana kavuþmak için
beyaz günlere uzandým beyaz atlarla, sana getirsinler diye umutlarýmý
seninle öpüþürken
beyaz beyaz güvercinler kanat çýrpýyordu mavi göklerin burçlarýnda
bütün ayrýlýklarýn, savaþlarýn, ihanetlerin üzerine bir çizgi çekiyordum
en güzel barýþ çiçeklerini versin diye dünya
ak alýnlý taylar koþarken alnýmýn çayýrlarýnda
al türkülerle inledim lekesiz sabahlara her bahar
özlemler kanatýp gecelerin sayfalarýnda
mavi rüzgarlarýn terkisinde sevgiler yolladým sana
çoðaldýkça çoðaldý çýlgýnlýðým
kanýmda milyonlarca yýldýz tutuþtu
alevler içinde parlayan nehirler aktý yüreðime her defasýnda
her suyun sesine bir damla gözyaþý býraktým senin için
gül desenli yaylalara bilmedin
bilki sensiz uzak bir daðbaþý ýssýzlýðýyým
yoksan ürpertilerde tiril tirildir yapraklarým
seni özlemenin korkunç girdabýnda
göðünü ve yönünü yitirmiþ göçmen bir bulut olup
her gece uçurumlara aðlarým
hasret ateþine bürünürken geceler
uzun ayrýlýklarýn daðladýðý sevdalarda
korkunç alevler içirdim seni seven yanýma
iç çekmeyi öðrendi bir yaným, acý çekmeyi bir yaným
ve ardýndan oturup aðladým küskün ýrmaklar gibi
karýþýp gitti gözyaþlarým çaðlayanlara
silmedin
ey kýrçýl saçlarýmda yýldýz tutuþturan
alýp savuran yangýnlara yalnýzlýklara
hazan bahçelerinde yaralý bir güldür kalbim þimdi
dört mevsim aþký kanayan
sen ki, yüreðimde demlenen aysýn her gece
gözlerimde çiçeklenen aþk
uzun saçlý hasretimsin
geçen bütün mevsimlerde seni bekledim
gelmedin
özlemlerle yaralý bir yaðmur bulutuyum þimdi
firari bir hüznün girdabýnda yitirdim güldesenli sevinçlerimi
bil ki, çaðlayan bütün nehirler benim gözlerimdir
benim yüreðimdir aðlayan bütün denizler
su içtiðim bütün pýnarlarda seni susarým
seni sorarým geçtiðim bütün yollarda
düþtüðüm her uçuruma bir tutam çiçek býrakýr gibi
bir tutam kor ve bir demet gözyaþý býraktým senin için
gelmedin bilmedin silmedin...
Bir gün gökyüzü gülünce ve geçince üþümesi kalbimin
bütün hasretleri yükleyip rüzgarýn kanatlarýna
yüreðimde taþýdýðým sevda aleviyle
upuzun yollardan çýkýp geleceðim sana... Bekle...
Yalan söylemeyi sevmiyorum
Söylediðim zaman benden bir parça kopuyor sanýyorum
Gerçeklerime tutarsýz davranmak istemiyorum
Sen beni seviyor olabilirsin
Ben seni Sevmiyorum
Rüyalarýmý süsleyen meleðim sen deðilsin
Baktýðým bütün canlý,cansýz varlýklarda seni görmüyorum
Peþinden koþmuyorum,çünkü seni özlemiyorum
Kandýrmak bana göre deðil
Duygularla oyun olmayacaðýný çok iyi biliyorum
Seni sevmiyorum
Seninle bunlarý konuþmadan uzun süre düþündüm
Bilmiyorum,Þimdi böyle düþünüyorum
Bende seni sevmek isterdim
Fakat kýsmetimde yoksun
Zorlamada olmaz gönül iþinde
Ben yolundan çekileyim
Sen üzmemek sana en büyük hediyen olsun
Karþýlýksýz sevmeyi bende bilirim
Dürüst olmak gerekir var veya yok
Bazýlarýna bunu söylemek zor gelir
Açýk konuþuyorum haným efendi
Seni Sevmiyorum…
Yalan söylesen,gezsek,eðlensek,paylaþsak
Olmayanlarý var edemeyiz ki
Sanma ki bir anda karar verdim buna
Günlerdin düþünüyorum
Son kararýmý verdim sen bende yoksun
Gerçekten seni sevmiyorum….
Kýrýldý artýk kelimelerim
Üzgün oluyorum bazen
Anlaþýlmaz oluyorum
Yarým kalmýþ sevinç gibi oluyorum
Beklentiler boþuna çýkýyor
Gülleri soluyor zamansýz...
Kalpler kýrýlýyor bilinmeden
Acý veriyor artýk yaþamak
Üzülürken sadece üzülüyorum
Senin yükünü ödetemeyecek sevdiklerime
Kýrýlýyor kelimeler eylülün ardýndan
Soðuklarýn cebelleþecek zamansýz
Üþüyeceðim üzerimde sadece hüzün olacak
Soðuk odalarda resimlerine bakacaðým
Tebessüm edeceðim kelimelerim kýrýlarak...
Gideceksin
Esiri olduðun bu sevdadan
Kopup birleþmemek üzüre çýkacaksýn ayrýlýk yoluna
Bir daha adýný anmayacaksýn hatýralarda
Sileceksin yüreðindeki sevda silgisiyle
Gideceðini söylemeden çekip gideceksin
Yazýn bitiþi gibi olacak gidiþin
Üzerimize aðýrlýk çökecek sinsice
Kaldýramayacaksýn aðýrlýðýný ayrýlýðýn
Cezalarýný ödemek isteyeceksin gidiþinde
Yeni bir ceza alarak…
Hasret rüzgarlarýnýn tokat gibi estiði
Kavganýn orta yerinde kaçacaksýn gözlerinle
Adýný andýðýnda cýz edecek kelimelerin
Kaybetmenin acýsýný giderken anlamayacaksýn
Sonra kaybolacak gülüþlerin
Dað yýkan gülüþün…
Bilmeyeceksin gülüþüne canýmý vereceðimi
Gideceksin
Aþkýn arka kapýsýndan gizlice kaçarak
Gideceksin gelmemek dönmemek üzere…
Sen istediðini söyleye bilirsin
Kýrýcý kelimeler,anlamsýz cümleler
Sevmediðini,istemediðini,Gideceðini
Düþüncelerini beyan edebilirsin
Ben Son sözümü söylemedim
Bir anda bitireceðine,unutacaðýna inansan da
Yaþanmýþlýðý unutamayacaðýný bilmelisin
Arkamdan konuþuyormuþsun Bitti diye
Dikkat et güzelim
Ben bitti demeden bitmez
Aþk iki kiþilik yaþanýr senin için bite bilir
Ben Son sözümü söylemedim
Seni gerçekten sevdim,deðer verdim
Yanlýþ insanlarýn düþüncelerine güvenmiþsin
Ben seni yüreðine güveniyorsun diye sevmiþtim
Sana aþkým,mutluluk fazla geldi
Sen Aþký bitirmek istedin,bende bitti dedin
Ben son sözümü söylemedim.
Yolun açýk olsun diyorum sana
Piþman olup gelirsen af dilersen yüreðimden
Yarým býraktýðýn Aþkýna sahip çýkmak istersen
Sana son sözümü söyleye bilirim
Ýkinci el aþk,mutluluk kalmadý sewdiðim
Üþüyen aksamlarý suskun saatlerinde buldum seni
Sevgiye hasret gönlüme,
Aþka suskun dilimle
Seni seviyorum diye haykýrýyorum tüm dünyaya
Yalnýzlýða demir atmýsken cýkageldin kalbimin en güzel köþesine
Gülmeye hasret gözlerimle,
Sevdaya yoksul bedenimle ,
Caným diye sesleniyorum gecenin ayaz vakitlerinde
Yaralý yüreðimi tatlý gülüþlerinle iyililestirdin
Karanlýgý emziren geceme parlak gözlerinle giriverdin
Sen benim kýymetlimsin..
Alfýgým nefesim, sevdigim birick canýmsýn..
Ölüme davetiye bastýrýrken tutun ellerimi
Mutluluga hasret tenimle,
Umutlarýn fakir gülüþlerimle,
Seni senden cok seviyorum diye yazýyorum kalbime
Seninle ilk tanýþtýðýmýzda
Yüreðimde bir þeyler kopup gitmiþti sana
Ýsimlendirememiþtim o zaman bunun ne olduðunu
Þimdi Anlýyorum ki Sana ben Aþýðým...
Belki sen beni hiç düþünmüyorsun
Geceleri uzun uzun yastýðýna baþýný koyup
Beni düþünmüyorsundur
Ben senin Aþýðýným
Gün gelir belki bilirsin
Anlatmaya kelimelerim yeterse
Karþýna çýkýp sana aþýðýným diye bilirim
Beni Belkide hiç sevmeyeceksin
Dinlemeyeceksin,
Üzeceksin,
Kýracaksýn,
Yok sayacaksýn...
Ben yüreðime güveniyorum
Senin Aþýðýným bebeðim
Kendine söz veriyorum
Gerçeklerimle sana geliyorum
Yüreðini Duygularýma açarmýsýn
Ýster kölen yap beni
Ýsersen sevdiðin
Senin duygularýna kapýlmýþ bir tüzgarým ben
Seni daima sevmeye kendini adayan
Bir aþk adamý,Aþk kadýný
Al yüreðimi koru herþeyden
çünkü yüreðim artýk seninle....
Ne olduðunu bilemediðim duygular
Firar edip içimden düþtü yollara
Kah deniz dalgalarýnda,
kah kuþlarýn kanatlarýnda
Gezindi durdu senelerce
Yorgunluktan bitap düþünce
Mola verdi sevgi meyhanesinde
Ýçti kana, kana aþk meylerini
Sonra sarhoþ oldu sanki bir deli
Ýçimden çekip çýkardým
Hafýzamda ustaca çizdiðim hayalimi
Deli miyim neyim
Ona anlatýyorum bütün dertlerimi
Aslýnda o yok
Masamda oturan hayali
Ýçtim, içtim sanki çareydi
Gecenin buz kesen ayazýnda gizliydi
Aradýðým
Tanýyamýyordum kendimi
Kurtulurdum belki
Atabilseydim içimde yaþattýðým seni
Sebepsiz yalnýzlýklarýmýn
Adres boþluklarýnda ne geziyorsun
Beni burada bulabileceðini mi sanýyorsun
Göz gözü görmez,
Toz duman içerisinde
Yalnýzlýðýmý mý arýyorsun
Sensizliði bulanýk deniz sularýnda aradým
Yönümü bilmeden
Soluksuz
Derinlerde en derinde
Ýçerde, yaranýn tam iyleþmezinde
Yemsiz oltalara takýldým
Çýrpýndým
Baþý boþ sevdalarýn mavilerine koþtum
Tek küreði kýrýk yüreðimle
Ve sen geldin
Ama ben çoktan gitmiþtim...
Yoludur siyahlýðýnda sakladýðýn sevdanýn
Yüreðin aksidir.
Bir kývrýlýþtýr yüreðine;
Fýrtýnalarý saklayan;
Nefereridir sýrlarýnýn
Yüreðindeki fýrtýnalarýn yollarýdýr,gözlerin
Yüreðine giden yollarý bulmuþum
Çek o neferleri sana gelen yoldan
Aç sýrlarýnýn kapýsýný
Býrak akayým gönlünün mahremlerine,
Bulut olmuþ gözlerinin her yaný
Sen bulutlarýn arkasýnda kaf daðý
Yol ver bana
Daðýt bulutlarý yolundan
Ýzin ver senle olayým
Kaf daðýna bir damlayým
Olamam senin gibi bir dev
Belki yüreðime sýðmaz sevdan
Sevdama izin ver
Gönlünde kandil olayým
Sevda kandili,yollarýný aydýnlatan
Yeminliyim
Kalbimi býrakýp gidiyorum
Söz verdiðim gibi
Ýçinde sadece sen varsýn Sen...
Yalanlarýn olmadýðý,
savaþlarýn uðramadýðý,
Dostluklarýn bozulmadýðý,
Sevdanýn oyuncak olmadýðý,
siyahla mavinin kardeþiliðini yitirmediði,
Rüyalarýmýn hepsini
Yüreðini Aç sana gönderiyorum
Yeminliyim
Ben senden sonra bu kalbimi kullanmam
Caným,Aþkým,Birtanem diyemem
Çünkü benim herþeyim sensin
Gelmezsen
Sevda dolu yüreðimide
Son mektubumla gönderirim
Hayalerim
Gözlerimdeki anlamsýzlýk yok olur
Bende yalanlarýn esiri olmadan
Sevdamla birlikte
Köþe baþlarýnda rüzgarýn fýsýltýsýnda
Uzaklara bakarak,Yolunu gözleyerek
Gizem dolu günlerimi devam ettiririm
Yenimliyim
Ben senden sonra sevmeyeceðim
Yerine zaten sevemem
Ben seni sevdim
Sen beni sevdin mi? Bilmeden
Sevseydin
Çýðlýðýný rüyalarýnýn gizeminde duyardýn
Bana söylemesen bile yüreðimle anlardým
Ben semdeyken,sen nerdesin
Yeminliyim yoluna Aþkýma...
sana uykular taþýyacaðým deliksiz
süslü kahvaltýlar gibi
kahvaltýsýz sabahlar
seni uyandýrmanýn en güzel yolunu bulup
kýyamayacaðým uyandýrmaya
kimse görmüþ deðil henüz
bir meleðin nasýl uyuduðunu ama
hala benzetiriz
bir meleði
bir güzelin uykusuna
ama sen melekler gibi uyuma
melekler gibi uyan
tam da çaðla zamanýnda baharýn
gözünün sürmesini yüreðime akýtman
bir uykunun en güzel yaný
seninle uyanmaktýr
senden uzak bir uykuyla
kandýramýyorum hiçbir geceyi.
Göz yaþlarýmla büyütüyorum
Sana sunaðým gülü
Göz bebeðim kadar yakýnýmda duruyor
Bir saniye olsun ayrýlmýyor yanýmdan
Senin sevgini bana anlatýyor
Yüreðimde dinliyor
Ben elimde bir bardak demli çay
Uzaklara bakýyorum
Düþünüyorum
Adýný yalnýzlýk koyduðum bütün gerçekleri
Sil baþtan anýyorum
Susuyorum…
Elimde bir kalem, bir kaðýt
Hayalini çiziyorum
Kalemin gücü yetmiyor
Masumiyetinin güzelliðini çizmeye
Ben resmini kalbime astým
Senin bile göremeyeceðin bir yere
Hüzünlerim baþ ucunda konuþurken
Ben resmine bakýyorum
Mutlu oluyorum…
Zor oluyor yaþamý sensiz sürdürmek
Fakat alýþýyorum yalnýzlýða
Gözlerinin derinlikleri zümrüt gibi…
Sustum!
Ne kadar susulacaksa o kadar sustum!
kendimle konuþuyorum þimdi yalnýz...
yalnýz yüreðimle dokunuyorum sesime
kimse duymuyor...
sustum
sustu dudaðýmdaki þarký, gözlerimdeki þiir
yaralarý yalayan rüzgar
sokaklarýnda kahrolduðum þehir
gözlerim konuþuyor yalnýz!
sustum!
bin ah sürüp dudaklarýma
ne kadar susulacaksa o kadar sustum!
sustu benimle deniz,
sustu deli dalgalar, sustu martýlar...
umutlarýmý sarýp rüzgarlara
uzaklara savuruyorum her gece
yýldýz yapýp serpiyorum gökyüzüne
kimse görmüyor...
saçý aðarmýþ hayaller
nemli kirpiklerle
bulutlandýðýnda gözlerim
gökte þimþek olup çakýyorum
kimse görmüyor...
Sustum!
tuz basýp yaralarýma!
sustum
içinde volkanlar taþýyan bir derviþ gibi
yaslanýp yalnýzlýðýn duvarýna
gül döküp kalabalýklara
kimsesiz geziyorum gönül ülkemi her gece
kimse bilmiyor...
sustum!
sustu benimle gök, sustu dað, sustu toprak
acýlar konuþuyor þimdi yalnýz
yaralý gönlümün sýzýlarý konuþuyor
tutup öldürüyorum içimdeki sevdalarý bir bir
atýyorum uçurumlardan
kimse görmüyor
sustum!
saçlarýný kokluyorum rüzgarlarýn
dudaklarýndan öpüyorum hayatý
içimde incecik bir sevgi ürperiyor
sarý hüzünler dökülüyor gönül bahçeme
gelmiyor beklediðim bahar
yaralar merhem tutmuyor
gözyaþý olup dökülüyorum kaldýrýmlara
mendil silmiyor
yaðmur dinmiyor
sevdiðim bilmiyor
sustum
sustu benimle sarý sabýr, sustu hasret, sustu zaman
sustum
yalnýz gözlerimle dokunuyorum hayata
kimse duymuyor
sustum!
Ýçimdeki dalgalar kabardýkça volkanlar gibi
sustum
sustu dudaklarým, sustu gözyaþlarým
sustu gözlerimdeki þiir
gönlümdeki nehir
bulutlar haykýrdý isyanýmý
þimþekler haykýrdý
sadece ben duydum
sadece ben
ey beþiðini sallayýp boðduðum hayat
kucaðýmda büyütüp öldürdüðüm sevgi
yaralar merhem tutmuyor
geceler avutmuyor
ben sustum
acýlarým konuþuyor yalnýz
ben sustum!
susmuyor yüreðimi kavuran kasýrga
pencereme vuran yaðmur damlalarý
susmuyor her gece dýþarda inleyen rüzgar
gelmiyor bahar
kuþlar sevinmiyor
yýldýzlar küs
ay üzgün
güneþ doðmuyor
acýlar dinmiyor
içimde binlerce þiir kanýyor her gece
kimse bilmiyor
sustum!
sustu benimle sarý sabýr, sustu hasret,
sustu hayat
sustu zaman
acýlar konuþuyor yalnýz
acýlarým konuþuyor
kimse duymuyor...
duymuyor...
duymu...
duy...
Seninle Silah kullanmadan savaþtýk
Senin mermin gözlerindi
Benim Silahým yüreðim
Bizim savaþýmýz
Düþsel bir savaþtý
Ýçimizde ki Duygu savaþýydý
Bu kargaþada berabere kalma þansýmýzda yoktu
Birimizin olmayýþý
Füzelerle yýkýma baþlamak demekti
Her þeyi býraktým
Sevdamla siper aldým
Korkusuzca savaþýlmasý gereken ne varsa yaptým
Bütün cepane mi çok güvendiðim
kalbine sakladým
Silah kullanmadan savaþtýk seninle
Kelimelerin yitik bir anlam kazandýðý olay yerinde
Ben gözlerinin güzelliðiyle savaþtým
Sende benim yüreðinle savaþtýn…
Hiç kan akmadan biten tek savaþtý bu
Silahsýz savaþtýk seninle…
Seni yazmak istedim
Elim titredi yazamadým
Kalemi tutarken birden yüreðim titredi
Senin bakýþlarýn sanki kaðýdýn üzerine mýhlanmýþtý
Baktýðýmda kaðýdýn üzerinde gözlerini gördüm
Seni Düþünmek istedim
Dakikalar,Saatler,Günler Yetmedi
Hepsende oldum
Sensizliði bitiremedim
Seni okumak istedim
Her þiirimde ismin vardý
Gözlerinin güzelliði
Yüreðinin bütünlüðü vardý
Duygularým kelimelere sýðmadý
Seni görmek istedim
Uzaklardan bir mekan seçmisin kendine
Taþýt gitmez,Kervan geçmez bir yerde
Sadece duygularýn geçtiði yerde
Seni bekledim durdum
Gelmedin...
Yineden Ümitle bekledim durdum
Uzun zamandýr bekliyorum
Yýllar geçsede bekleyeceðim
Çünkü Yüreðimin sahibi sensin...
Önce lacivertini sevdim denizin
mavisini, kumsalýný, martýlarýný
bir geceyarýsý serinliðinde parýltýsýný yakamozlarýn
dalgalarýn kumsalý öpüþünü
ve bir gitarýn tellerine saplanmýþ kalmýþ
yarýlanmýþ bir þarkýnýn sessizce ötüþünü
bir yaným sancýdýr hep, bir yaným hüzün
nedeni belirsiz bir korkudur bu
yerleþir içime ansýzýn.
Nedir bu korku, kimdir
uçsuz bucaksýz bir orman
bir yeþillik, bir çimdir
kaybetmeye mahkum her zaman
yenik, ezik bir seçimdir
arkadan vurmasýdýr bir kansýzýn
nedeni belirsiz bir korkudur bu
yerleþir içime ansýzýn
Camlarýn arkasýndan sevdim seni
Dokunmadan hissetmeden...
Elimi uzatsam tenine deðecek sanki tenim
Ama sen habersin ilgisiz hissiz
Camlara uzattým elimi
Sana dokunabilecekmiþ gibi
Soðuk prüzssüz nesneyi sevdim
Seni sever gibi
Baktým sana tüm gözlerden sakýnarak
Takvim yapraklarý inerken duvardan
Seni seyrettim camlarýn arkasýndan
Seni bana çeken ne
Caziben nerde
Parlak kumlarýn ardýnda olmanmý
Kafesinde mutlu huzurlu durmanmý sorunum
Yoksa kýrmayý hayal edip vazgeçtiimdenmi
Belkide korktuðumdan
Kýrýklarla avunacak olmamdan
Belkide kanlý ellerimle sana dokunmaya kýyamayacaðýmdan
Kýrýlýr aynalarýn yýklýrý duvarlarýn
Yýkýntýlarýn önünde bekleyecekken
Seni baþkasýna sunmanýn ne anlamý var?
Varsýn dursun engeller.
Ben ulaþamzsam kimse ulaþamaz sana deðilmi ?
Ýzliyeyim senin mutlu duruþlarýný,
ben izliyeyim sadce
Duymayayým kokunu
Kimse dokunmasýn
Sök kalbimi yerinden bak içine, gör seni nasýl sevdiðimi,
Umutlarýn tükendiði yerde, ben ölürüm sevdiðim.
Pencere ye çýkýpta bak dýþarý, gör seni nasýl beklediðimi,
Hayellerin bittiði yerde, ben ölürüm gör sevdiðim.
Yelken açýpta gitsem uzaklara, kýrýlan kalbime derman arasam,
Kaybolan yýllarýmýn gelmesi için, umut verecek tabib arasam.
Umudu yoksa sonsuz aþkýmýn, bu sevgimi sinemde saklasam,
Kaderimin gülmediði yerde, ben ölürüm gör sevdiðim.
Bilmem bilirmisin, bu dünya hep acýlarla dolu,
Bir gün gözler kapanýnca, o zaman biter hayat yolu.
Sevipte alamazsa bir yiðit, aþký uðrunda ölüm olur sonu,
Sevdanýn bittiði yerde, ben ölürüm gör sevdiðim.
Aþýk olan der ki, bu dünyanýn bir gün sonu gelecek,
Buraya gelen unutmaki caným, bir gün mutlak ölecek.
Su vefalý gönlüm, unutmaki seni hep sevecek,
Kalbimin durduðu yerde, ben ölürüm gör sevdiðim.
Kaç gel günahlarýndan
Akþam olmak üzere
Güneþin kýzýllýðý dünya üzerinden
Bütün aþýklara Gülümsüyor
Gece gelmek için sabýrsýzlýk yapýyor
Yýldýzlar mesai için son hazýrlýklarýný yapmýþlar
Parklarda cývýl cývýl çocuklar
Kalplerinde tertemiz maceralar
Kederden yoksun
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.