KADERİM

Bin dokuz yüz kýrk yýlýnda doðmuþum;
Ýbiþ oðlu atam, özüm var benim.
Keder olup, tasa olup yaðmýþým;
Gerçeði izleyen, gözüm var benim.
2
Osmanlýnýn Balkanlarda savaþý;
Kazým dedem; mýzýkacý onbaþý.
Þehit olmuþ daha, otuz üç yaþý,
Böyle ortamlarda, sözüm var benim.
3
Amcalarým düþman ile düðüþmüþ.
Sarý Ýzzet, top baþýnda çavuþmuþ;
Çarpýþarak þehitliðe kavuþmuþ;
Böyle mertebeye, hazzým var benim.
4
Dedelerim savaþýrken öldüler;
Yetimleri fakirlikten soldular.
Vurguncular bize bakýp güldüler,
Onlarý mars eden, kozum var benim.
5
Asker kaçaklarý bilmez talimi;
Yasalar gereði, asýn zalimi,
Soyumu mazimi, açtým halimi,
Çoðunu çalmýþlar, azým var benim.
6
Acýlar yumaðý Anadolu’yum;
Çepni’ye yerleþen Oðuz koluyum.
Bir þehit torunu, çile doluyum…
Çalýp söyleyecek sazým var benim.
7
Þehit, gazi kuru lafla, þan aldýk…
Malýmýz yok; paramýz yok, daraldýk.
Tarla elin, biz ýrgatýz bunaldýk…
Kaderi yansýtan, yazým var benim.
8
Geceleri uykum kaçar yatamam;
Gerçekleri, yalanlara katamam.
Vatan bizim, millet bizim atamam,
Doðruluktan þaþmayan, özüm var benim.
9
Fatih ve Sýdýka birde Leyla’sý;
Kardeþlerim bunlar, birlik âlâsý.
Kazým Özgür derki: dostluk sevdasý.
Sevgide, saygýda, izim var benim.

Kazým Özgür 3/Ocak/2010



Sosyal Medyada Paylaşın: