ütopik kadından III

Kesinleþtiðinde ölüm Baudelaire’in yalnýzlýðýnda
tez gelsin, çaðýrýn o þiiri
tam da sýrtýmdan alsýn canýmý, ben görmeden

bir tarafa býrak eti-kemiði
ruhumu giydim üryan sessizliðinde

Iþýklar, sokaklar ve
erguvan dolu bir gece vardý içimde

dudaðýma kazýdýðýn yakamoz dolu çýðlýklar
masumiyet damgalý,

içinden, "sen" çýkarsýn diye,
bir o kadar matruþka

perdelerin ardýnda yatan þehir
sessiz sedasýz üfledi mumlara

bu gece de söndü yine,
söndü içimde
Sosyal Medyada Paylaşın: