Zamaný Örtbas Ederken
Sýð bir sesle bekle dedi
Bekle geliyorum
Ýyi ve gönüllü ama taraflý
Yoksul elini uzattýðýnda
Ölümcül bir mesafedeydi gözleri
Yalnýz ve yakarýþsýz adamlar
Hep gelmiþler ama boþ gelmiþlerdi
Boþluðu hesap edemedikleri için
Çözülmüþ bir dil etiyle konuþtuðunda
Sulandýrýlmýþ kelimeleri birbiri ardýnca sesleyerek
Ýri ve hevalý mutlanmalara tutunmuþ
Ve evvelden beri kayrýlmýþ
Bir güzellik söz etmiþti güya
Aþk hicret ettiðinde
Gözlerine bakakalmýþtý yalnýzlýðýn
Yalnýzlýk göz göz içine iþlerken
Gözü çýkmýþtý mutluluðun
Duasý sahne aldýðýnda
Avuçlarý hala harlýydý
Hasýl olan sevabýný adarken aþkýna
/
Kaç kurda sevilir
Kaç gecenin sabahýna açýlmýþsa kalp
Karanlýklarý defnederek
Hangi mesafede durarak
Yola çýkar
Bilip bilmeden ne çok öðünmüþtü
Örgüsüz bir sesle
Bu kez derin dipten ve tastamam
Büyük kelimelerle konuþaný oldu
Kusursuz gibi görünenin ardýndan
Yani sevgili olanýn
Uzun ve ipince yalnýzlýk sevdirildiðinde
Hep iyiye yeltenen elini tuttu
Bir yaný muhkem bir tedbirken
Bir yaný sakýnmasýz mutluluktu
Ustasýz bir yolun ilk adýmý gibi
Sevdiðine ermenin heyecaný
Yokladýðýnda kanýný
Güneþin karanlýðýný çoktan
Silmiþti gökten