bu þehir taþýyamaz artýk seni seyir defterin þahidindir, kaldýrýmlar zor gelir sana artýk dýþarý sarkýlmasý yasak, bir tren penceresi idi çocukluðun tarifi uygundur düþsün zabýtlara…
ne anlatýrdý sana þimþekler çakarken anýmsa onlarý, bir yüz çiz anlattýklarý ile haykýrýþ gibi bir yüz, atlýkarýncada durulsun…
gelip girsin düþlerine, yolun yarýsýný geçmiþsindir artýk son duraða yaklaþýyorsun son noktayý koymana, bir tek o tanýk ne acayip bir seyirdi hayat ne istasyonlar vardý, senle güzel…
her istasyonda bir anýn vardýr uzak kent kadýnlarýna ait seyrin bitiði bu yerde, inilecek istasyon yok geçip gidersin umarsýzca ve her istasyonda elinde bir horoz þekeri annesini elinden tutan her çocukta sen varsýn ve sonrasý seyir…
Kubilay Yýldýz
Sosyal Medyada Paylaşın:
pastav Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.