Bu sana son mektubum.
Bu sana son mektubum... Geldiðim gibi sessizce
giderim demiþtim ya sana, o kadar sessizlik sinmedi
içime.Benden ne býrakabildim sana, ne kattým
yaþantýna bilmem ama cümlelerim kalsýn istedim.Ta
bi sen istersen belki yýrtýp atacaksýn belki de
gözünün iliþmeyeceði bir yerde saklayacaksýn
bilmiyorum.Yazýyorum yine de bunlar seni seven
bir kadýnýn cümleleri ,bunlar ayrýlýðý içine
sindirmeye çalýþan içimdeki küçük çocuklarýn
sözleri sadece dinle.
Gideceðimi anlamadýðýný biliyorum kim gideceði akþam
böylesi sarýlýr ki sevdiðine,kim öpücüklere boðar,
kim sözleriyle sarmalar ki.Benden baþka bir deli
yapmazdý zaten.Ýstedim ki son gecem güzel geçsin,
ilerde hatýrýna düþtüðümde istedim ki hüzünle anma
beni Deliydi de geç git.
Az önce parmak uçlarýmda sessizce ilerleyerek balkona
çýktým, senden önce sana ait bu þehirle vedalaþmalýydým.
Bir sigara yaktým ,biliyorum býrakacaðýma söz vermiþtim
þu mereti ama ben sözlerimi tutamadým sevgili.Ben bana
verdiðim sözleri bile tutamadým ki aðlamayacaktým sözde
ama bak tutamadým iþte.Tutunamadým....
Gözyaþlarýmý silip yanýna uzandým bir müddet ,o kadar
güzeldin ki uyurken yüzünde dans eden gölgeleri bile
kýskanacaðým kadar güzel.Yüzünde belli belirsiz gülümseme
.Gülmek bu kadar mý yakýþýr bir surete. Gelsem dokunsam
dedim ,sýkýca sarýlsam.Gidiyorum ,kalk beni durdur diye
sarssam yapamadým Yalpaladým
Eþyalarýmý toparladým sonra ve þimdi oturmuþ sana bunlarý
yazýyorum.Gidiþime anlam veremeyeceksin belki.Sabah
uyandýðýnda ben yerine bir kaðýt parçasýna sarýlacaksýn
.Ve bu mektubun sonuna gelene kadar anlamayacaksýn.
Tökezledim iþte.yapabilirim sandým.Sevgim ikimize yeter
dedim.Oysa olmazmýþ tek taraflý yaþanmazmýþ aþk..O
þarkýdaki gibi “ne sevdiðin belli ne sevmediðin”
derken yara almýþým yaralanmýþým.Belki yarýn diye
aldanmýþým kendimi aldatmýþým Yarýn belki derken
yarýnlarý tükettim. Yanýldým.
Kaderim dediðim sevgili.Bir gece ansýzýn karþýmda
bulduðum ve bir sabah yitirdiðim seni yeniden karþýma
çýkaran kaderdi öyle inandýrmýþtý çocuk yaným beni
iþte.Yine bir guzel akþamý taniþmýþtýk ve yine öyle
bakakalmýþtýk.Ve þimdi yine soðuk bir ruzgar sabahý
çýkýyorum hayatýndan.Açi tekerrürden ibaret dedikleri
bu olmalý komik geliyor ama gülemiyorum
Þimdi çýkacaðým bu kapýdan seni ardýmda býrakacaðým.Her
zaman ýkýna sýkýna gittiðim terminale gideceðim koþar
adým.Tüm yollara dinamitler yerleþtirip her geçiþimde
patlatacaðým.Dönülecek yol kalmayacak sana çýkmayacak
artýk yollar.Gurursuzca sana her geliþime þahitlik
etmeyecek hiç kimse.Kimse acý***** bakmayacak yüzüme
Gidiyorum,arkamdan su dökemeyeceksin
Ve ben dönmeyeceðim bir daha
Ardýmdan gözyaþlarýma bahane yaðmurlar yaðmayacak
Senin þehrin sýcak
Biliyorum Sevgili biliyorum
Yolum açýk olmayacak
Hoþça kal bulup bulup yitirdiðim sevgili
Hoþça kal yüreðimdeki deli esinti
Hoþçakal zorlu sevdam
Sensizlik kolay olmayacak…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.