Haki yeþili gözlerimde bir hüzün var yine O gitti her þey bitti sanki yaðmur taneleri gibi düþtüler önce ve sonra Etna gibi patlayan bir yürek önünde duran kim varsa yakýp küle çevirecek haki yeþili gözlerim durgun þimdi deprem’ den sonraki biten hayatlar gibi...
Ýçimdeki karanlýkta bir ýþýk sýzýntýsý vardý ormanýn derinliklerindeki ýþýk kýrýntýsý gibi her baktýðým gözde her duyduðum sözde seni aradým sonbaharýn yeþili sarýya bulamasýnda rüzgarýn tozu dumana katmasýnda Ben seni kader çýkmazýnda kaybettim ! Haki yeþili gözlerim yorgun þimdi...
ahucan merter
Sosyal Medyada Paylaşın:
ahucan merter Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.