Seni ararken seni; kaç düþündüm bilsen ? Gözyaþýydý mürekkep of! Seni anarken seni; ne aðladým bilsen? Yokluðunda sessiz ve karanlýkta. Tohumun topraða serpiliþinde yaðmura niyaz gibi ve yanarken harman yeri baþlangýç ve son! Neden sonuç iliþkisi bir aþkýn sonunda... Neden sen ve neden son? Neden bittik böyle erken? Yýl:2006 manisa
Sosyal Medyada Paylaşın:
Lodoš Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.