küskün aşık
ölüler saçlarýný okþayamaz
bize kalan yarým býrakýlmýþ bütün sevdalarý yýrtmak
artýk eþiklerde durma yakma mumlarý bekleme
gitmeye karar vermiþ her küskünün
bir vagon dolusu cesedi vardýr geride
þehirlerin kuytularýnda zulalanmýþ anýsý
bir de öldürdüklerinin sevda acýsý eteklerinde
yarým yamalak kalýr her veda
ve utansýn diye bu þehir o sevgili
gölgesini býrakýr kuytulara
dokunma dokunma bana
þimdi dökülürüm þuracýða
toplayamazsýn.
cam kýrýðý kesikler býrakýrým ellerine
ince bir sýzý gömüp yüreðine
yaðmalarým bu aþtan geriye ne kaldýysa
dokunma dokunma bana
þimdi bir mavi bakarým gözlerine
aðlayamazsýn
artýk gidiyorum
delik bir çoban heybesine doldurdum
bizden geriye ne kaldýysa
ne kalmýþsa bize dökülmeden
ama sen düþme ezilirim sonra
dilinde baharlar büyütmüþ her küskünün
þuncacýkta olsa bir sözü kalmýþtýr aþýðýna
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.