kaðýda her eðiliþimde senli cümleler çelme takýyor
düþüyorum
iþte bu yüzden sensizliði gözüm tutmuyor
ateþe atýlmýþ gülüþlerimi kurtarýrken yanýyor ellerim
ellerim aðrýyor
kiralýk bedenlere yerleþen ruhlar senfonisi çalýyor baþýmda
týrnaklarýný etime geçiriyor yabancý düþler
fotoðraflarýn yankýsý sýzlatýyor kemiklerimi
eðilip aðzýmdan öpen hangi rüyanýn alt yazýsýydý
sularý çekilmiþ çeþmelere benzer dilim
diþlerim kilitli kapý
bir tek sen konuþturursun þehvetli ellerimi
ezilmiþ gül yapraklarýnýn rujunu kanattýn öperken
parfüm dansý jilet gibi dönüyor bileklerimde
perçemimden döküldü buz saçaklarý
nemli saçlarýmda çürüdü keman yaylarý
omuz baþlarýný kanattýn siyah karanfillerin
buruþuk sayfalara mavi bir acý çizdim
usanmadan istasyonlara frezyalar diktim
kuþ göçü seslerinde býraktým sevmeleri
günahkâr yataklarda çehremi topraða çevirdim
saçlarýmý kavuruyor eylül’ün daðýnýk rüzgârý
protez kalpler mezarlýðýna gömdüm kalbini
tekerlekli sandelyeden düþtü yüreðimdeki iþgâlin
ayrýlýk diyorum ne güzel taþýrsýn topuklarýnda
aðlamak diyorum ne güzel süzülür yanaklarýmda
iþte bu yüzden yollar hüznünü soyuyor
git hadi
yolun
Aþ(ý)k
olsun..