Boşluk
Bu bir yalnýzlýk krizidir
Kalp ritmi bozuk, nabýz düþük
Solunum yetersiz.
En son hatýrladýðým þey
Ayrýlýðýn masum kahkahalarýný yüzüne üfleyiþimdir.
…
Masumiyetim gecenin çýkmaz sokaklarýna hapsolduðu an
Dudaðýmdan düþen üç harfle yitirdim ruhumu.
Ruhum ki ebediyetini zulme terk edip
Martýlarýn kanadýnda asýlý kaldý.
Ah sevgilim
Biz yýrtýk bir ütopyanýn masum çocuklarýydýk
Bu yüzdendir oyunlarý baþtan kaybediþimiz.
Yüreðimiz bu anlamsýz uçan uçurtmaya takýldýðýndan beri
Yalnýzlýðý adýmýz gibi baþrollere yazýyoruz
Lâkin tutturamýyoruz tirajý.
Yitip gidiyoruz anlamsýz esen rüzgârýn koynuna
Kimi zaman bir aðacýn dalýnda soluklanýp
Dibe vuruyoruz nedensizce.
Her yol bulaþýcý bir hastalýk gibi kanýmýzda
Zehri yüreðimizi parçalayýp
Ýkinci sayfa haberlerine konu oluyoruz.
Hayat bu ya, ertesi gün unutulup gidiyor
Kayboluyoruz nasýrlaþan avuçlarýn acýmasýzlýðýnda.
…
Unuttuðum bir þey var diyorum kendime
Fikrim ruhumla oynaþýrken
Avucumda cýlýz bir sýcaklýk yoklayýp duruyor bedenimi.
Meðer dudaðýnda ki üç harf içinde kalmýþ
Ýçimi soðuk bir morg kuytusuna atmýþ.
Sonra…
Ben ölmüþüm ve hiç aðlayaným olmamýþ kefenimin üstünde.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.