Çöktü çatýsý aþkýn ne müthiþ kýyamet,
Hayâ yýkýldý son nefesiyle merhamet,
Bir mahþer ki görülmemiþ bugüne kadar,
Hissiyat daraðacýnda cellât ihanet.
Aðlayan, konuþan, susan on binlerce baþ,
Ayrýlýk tartýsý aðýrladý kalp ki taþ,
Her bir seven sevilen nafile ayakta,
Gözleri sýksan da damlamaz bir sefil yaþ.
Ancak o vakit söylendi aþka dair söz,
Yalan odunu tutuþtu fitne ise köz,
Aþkýn harabe yurdunu bir garip hal aldý,
Sýyrýldý bedenden makûs talihiyle öz.
Ellerinin aralýðýnda bükük bir kafa,
Sýzlanmayý býrak diyor muhafýz geç safa,
Sardý çehreleri dehþetle sapsarý korku,
Kimse dönüp bakmadý beli kýrýk lafa.
Çekti þuurlarý þýrýngayla meçhul el,
Yaðlý urgan deðil boyundaki kýzgýn tel,
Kaçacak bir yol yok labirenttedir fikir,
Yakýp geçti tüm akýllarý ateþten sel.