Yýllar geçti sýradan, medet umarak senden Böylesine sancýlý, kaçýp giderken benden Arkandan bakan gözler, hüzün ile dolmuþtu Umutlarý söndüren, bu ayrýlýk olmuþtu.
Yarýnlara söz verdin, muradýna mý erdin Yeþil gözlü þýmarýk, söyle neydi tek derdin Sen zaten unutmuþsun, kalbimde varken aþkýn Bir daha anma beni, sen kaybettin ey þaþkýn.
Þans kuþu bir kez anar, sonra buz olur donar Kaderime küstüm ben, aþk belki sana konar Ne zaman istersen gel, kalbim açýk kalacak Býkmadan, usanmadan; ömrüm, böyle solacak.
Dik durdum her halimle, nice körpeler gördüm Hep kýyasladým senle, baþka aþk için kördüm Þahane seviþmeler , kalbimi çalamadý Günlük ihracat gibi, bana yâr olamadý. Sosyal Medyada Paylaşın:
Selim Temiz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.