Ölü gibiyim
Bu karanlýk sanki benin seçimim
Uzuncadýr epey zordu geçimim
Sessizlik takýlýdýr kulaklarýmda,
Sevginiz ne denli uzaklarýmda?
Bir aþina ses yok þu an odamda,
Yalnýzlýða son yatýþým olur mu?
Bir düþ için yataða uzansamda,
Düþler bana çýkacak yol bulurmu?
Bir sestir çýnlýyor kulaklarýmda,
Haliniz epeydir meraklarýmda,
Dünlerin hapsiyle esir kalsam da,
Özlemin yapýþýk dudaklarým da.
Uzat elini ölüm zaten ölmüþ gibiyim,
Son demimde miyim nerden bileyim,
Saatlere küstüm zil sesi duymayayým,
Bari bu sabaha olsun acýsýz uyanayým.
Yine benle geçsin yaþam dalgasýný,
Buncasý varken vermesin baþkasýný,
Yarýn yaðmur hüzünle yaðacakmýþ,
Aþkýn yine ihanete kanacakmýþ.
Boþ ver kanma sen kahpeliklere,
Uy gitsin sende artýk deliliklere
Belki bir gün gülersin yaþlara bile,
Acýlarý senden baþka da kim bile?
Mehmet TAHMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.