Doðanýn yeþiline baktýðýmda, Gözlerin gelir aklýma. Berrak günün týlsýmý, Yüzünü anýmsatýr. Düþen gölgelerin koynuna sýðýnýrým, Sen diye… “Günaydýn aþkým” derim, Sensiz, seni anýmsatan güne. Öpücüklere boðarým martýlarý, Sana getirsin diye…
Nergis kokusuyla sarhoþ olur, Gecenin buluþmasý. Mutlulukla hüzün seviþir, Kara geceye inat. Hayalinin elle tutulur yakýnlýðý gelir, Belirir birden. Elimi uzatsam, Sana deðiverecek sanki. Oysa kapalýdýr gözlerim, Karþýmda yine de sen baki.
Asuman AKIN- 01.35
Sosyal Medyada Paylaşın:
gulakinakin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.