Akýl erdiremediðim kutsal ana! Ne tarlamda buðdayým, Ne ayçiçeðim kýyýsýnda, Ne bahçemde çileðim, Ne ahýrda süt alacak ineðim, Ne temiz bir elim, Ne yanan ocaðým var.
Hal böyleyken: Nede üfleyip söndüreceðin, Renkli mumlar dikilmiþ, Ýkram edecek bir pastam.
Akýl erdiremediðim kutsal ana! Uzandý bir el yuvama, Önce tarlamý tutuþturdu, Sonra, kopardý kýblesi güneþe dönmüþ çiçeðimi, Yetmedi çürüttü meyvelerimi, Dur Dedim! Uzattým elimi, Yandý derimin hücreleri, Yandý gözlerimin yüreði.
Akýl erdiremediðim kutsal ana! Yolun uzak olsa da, Küçük bir çocuk uðruna, Nice yýllara.. Sosyal Medyada Paylaşın:
Devrim Dokdere Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.