Kobanê Kanayan yaralarýmýn Direnen kenti. Boyarken ýþýklarý kan Kendi ürkek sesiyle, Onüçünde bir delikanlý Acýnýn baþkentinde Aykýrý ýslýklar eþliðinde Yumruklayarak geceyi Yürür zulmün üstüne.
Kobanê Analarýn öfkesi, Çatlayan güneþi Bir fidan gölgesi gibi Taþýr omuzlarýnda Ve o vakit Yarýnýn barikatý Kurulur çocuklarýn sofrasýna.
Kobanê Duyduðun bu ses Bir zafer türküsü gibi Ölümüzün sevincini Ulaþtýrýr daðlara Daðlarda savaþan Yürekli Beritan’lara..
Kobanê Üþüyen kentim, Ýçimdeki dirençle Nemli topraðýný harmanlayýp Yiðit bir þiir iletiyorum sana Ve o tarihin atlasýn da Özgür bir gül sunuyorum avuçlarýna. Sosyal Medyada Paylaşın:
Devrim Dokdere Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.