TERAZİSİ YOK BU AŞKIN

Her þarkýda sen olmasan
Gök kubbe koca bir yalnýzlýk,
Yer yüzü upuzun bir kahýr olurdu,
Kirlenmiþ bir paçavradan farksýz þu dünyada
Varlýðýný bilmesem
Sokaklar ayaklarýmýn altýndan kayar,
Kalabalýk meydanlarda inançlarým yýkýlýrdý,
Umudum olmasan
Semt semt yorgun olur bedenim
Karanlýðýn biri gider biri gelirdi sokak sokak.
Aldýðýný geri vermeyen zalim yýllarda toz duman olur,
Gözlerime çiviler çakýlýr,
Kendimi yitirirdim.
Dik bir yokuþ gibisin,yokuþun iniþi çýkýþý var
Ama senin iniþin yok,
Sana bir tutuldum kopamýyorum
Her adýmda yeni bir hüzün,
Her solukta mahcup bir yorgunluk hissi ,
Dinlebileceðimi bilmeden adýmlýyorum seni.
Senin duraðýn yok desem belki çok þaþýracak,
Belki beni kabalýkla suçlayacaksýn
Her fýrtýnada bir haber bekler mi insan,
Ben bekliyorum seni,
Her bekleyiþin sonunda gelmeyeceðin gibi,
Ama ben her seher gülün nazýný büyük bir coþkuyla bekleyen
Bülbül gibi nöbetteyim
Tanýmadýðým,görmediðim biriyle konuþmak adetim deðil ama
Sayende ona da aþina oldum
Her yalnýzlýðýn yüzü seni bana hatýrlatýyor,
Ve daha bi çok seviyorum hüznü
Aþktan býkýlmaz,aþkýn yokuþundan inilmez caným
Sadece yalnýzlýðýn alevine düþürür.
Her duydguya keþke bir kelime olsa da
Hepsini sana yazabilsem,
Ýçimdekini kendime bile anlatamýyorum.
Seni öyle yani baþka seviyorum.
Bambaþka.
Hiç bir þeye benzetemiyorum, hiç bir þeyle ölçemiyorum,
Terazisi,izahý yok bunun


Mehmet Zafer
Sosyal Medyada Paylaşın: