ne onsekizinde delikanlý ne de sebisübyaným dilimin atlasýnda umut çekirdeði beyazýma beyaz katmaktayým
her sözcüðüm ilmek attý diðerine kýzarmýþ ekmeði paylaþýr gibi hava gibi su gibi ezgisi ince, söylenmemiþ türkülerle zencefil kokulu sabrýmý selamýmý-sevdamý
neyim var neyim yok doldurdum heybeme dumaný bol rengi gri acýlarý kendime sevinçleri çevreme sürdüm ruhumun atýný ak süt emmiþlere
dokuz ay .....dokuz saat .........dokuz dakika da gelmiþlere yedisine yetmiþine
gagasý beyaz kuþlara kanadý mavi martýlara topraða suya çiçeðe börtü böceðe
neyim var neyim yok doldurdum heybeye sokaklar, caddeler, evler geçtim birbirine benzer birer birer vardiya deðiþtiriyordu yalnýzlýðýn sýðýnmacýlarý karanlýk bir ormana akýyordu bütün ýþýklar
kör noktasýndaydý gök kör gözün bakýþýnda
kollarý elimde kaldý açýlmadý kapýlar
uçsuz bucaksýz ýssýz günler sanki hapishane insandan çok gölge, gölgeden çok öfke meðerse kýrmýþ kabuðunu güvensizlik dokunmuþ sýkýntýsý yüreðe çok olmuþ kurtlanalý yaranýn aðzý
bu sýcak basmasý, gece terlemeleri baþ aðrýsý, çarpýntý hisleri bu üþüme, bu titreme herkes kendi koyaðýnda kaybolmuþ öyle bir veba ki kuþku dibine vurmuþ
karamsarlýk tepeden týrnaða karamsarlýk hangi köþeyi döndüysem bozkýr yalnýzlýðý her adýmdan sonra, biraz daha hastalýk
üstümüzde ölü geçmiþin sýrýtkan gözleri
Müsadenizle Sosyal Medyada Paylaşın:
Müsadenizle Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.