-Bir insaný ülkeden çýkarabilirsiniz
Ama ülkeyi insanýn içinden çýkaramazsýnýz-
Kiracýsý olduðum sokaklarýn
Küçük kerpiç evleri vardýr
O evlerin bahçe kokan balkonlarý
Ses etsen dýþarýya gümbür gümbür
Laf taþýyan duvarlarý vardýr Ahmed Abi
Mutfaklarda kekik
Ocaklarýnda çorba tüter
Geçer zaman
Akþam üzerine çöker
Bir memleket uykusuna döner
Ahmed Abi
Camilerden Sinan
Çeþmelerinden su akar
Iþýklarýný yakar Selimiye Kýþlasý
Ahmed Abi
Önünden nöbetçiler geçer, Memed’ler, Deniz’ler
Iþýðý, saçýnýn beyazýna benzer
-Ayýþýðý su içer birazdan-
Dert, derde benzer Ahmed Abi
Namusluca biten kavgalar gibi
Bir dostun kalbine kadar çýplaktýr
Vurularak yaþýyordur sözgelimi
Konakladýðýn gerçekler gökyüzü altýndadýr
Teraslar kuþlarýndýr
Yaðmur, çiçeklerin
Namlusunundur bir kurþun
Söz dilden çýkmayýnca, güzeldir
Güzeldir kalpten gelen ses
Ahmed Abi
Sürgün gittiðin aþklar tanýdýk
Hasret sevdandan almýþtýr içini
Yýldýz kaydý diyelim
Diyelim ki bütün yýldýzlar onayladý bunu
Yýldýzlarýn ruhu kararýr mý Ahmed Abi
Dilini bilmeyen var mýdýr aþkcanýn ?
O sürgünlerden dönme sakýn
Bitmeyen, þarkýlardýr
Yolculuðu kýsaldýkça insanýn
Bir memleket uzaktanda güzeldir Ahmed Abi
Çocuklarýnla güzeldir
Kadýnlarýnla..
Ahmed Arif’e
Devin Karaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.