ANILAR
Günler,aylar geçiyor,
Arka arkaya yýllar,
Yaþlanmak ne beyaz saç,
Ne de olgun olmak.
Çocukluk arkadaþlarým,
Çoðu canlanýr gözümde,
Kimi çok akýllý,kimi yaramaz,
Kimi süslü,çok güzel,
Hepsi birbirinden farklý.
Canlandý birden hayalimde,
Sapsarý saçlý,sevimli yüzü,
Hatýrladým onunla,
Ýlkokul dördüncü sýnýfta,
Yazdýðýmýz ödevleri.
Meslek seçimiydi konu,
Avukat olmaktý dileðim,
Onun ise öðretmenlik,
Ýkimiz de pekiyi aldýk,
Sarýldýk, kucaklaþtýk.
Ýnsan planlar yapar,
Tanrý ise gülümsermiþ,
Doðrusu anladým ki,
Bu söz boþuna söylenmemiþ.
Sonra o avukat,
Ben ise öðretmen oldum.
Konuþur,gülüþürdük,
Kýsmet böyleymiþ demek...
Yýllar sonra baþarýlý avukat iken,
Kaybettim onu o hastalýk illetten,
Arkadaþ acýsý çok zor,
Hala içimde yanar bir kor...
Diðer bir aným da lise yýllarýmda,
Can arkadaþýmla otururduk,
Ayný sýrada,
Herþeyi paylaþýrdýk,
Sadece dil derslerinde,
Ayrýlýrdýk.
O Fransýzca,ben ise Almanca,
Öðrenirdik ayrý sýnýflarda.
Öðretmen olacaktý,
Hem de Fransýzca.
Hayaller kuruyorduk,
Ýkimiz ayný okulda.
Ama kýsmet olmadý,
O kanlý 1 Mayýsta,
Bir tankýn altýnda kaldý,
Hala aðlarým iþte,
Keþke gitseydim diye,
Belki kurtarýrdým,
Kolundan tutup,
Kaldýrýma atardým.
Bazen onlarý çok özlerim,
Sorgularým kendimce,
Ne zaman gideceðim?...
Yitirdiðim dostlarýmýn yanýna,
Geçiyor hayaller,anýlar,
Gözümün önünden,
Acý verse de,
Asla silinemez hafýzamdan,
Saklý deðil mi hayat?
Yaþanan hayallerde...
Ayþe Seyla Ertem
08.10.2011
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.