KAPLUMBAĞA
Kaplumbaða yürüyor yavaþ yavaþ,
Ve de emin adýmlarla,
Tüm hayvanlarýn içinde,
O sanki gerçek bir aða.
Telaþsýz, acelesiz ve de soðukkanlý,
Taþýr üzerinde yaþadýðý yuvasýný,
Yaradan ne güzel çizmiþ, özenmiþ,
Görseniz þaþýrýrsýnýz yavrularýný.
En fazla yüzelli yýl yaþarlar,
Ýnsanlardan çok korkarlar,
Dokunsa bir insan yuvasýna,
Ürküp kafacýðýný saklarlar.
Kimse ürkütmese bu tatlý hayvancýðý,
Býrakýn kendi haline,
Gitsin yavaþ yavaþ yokuþ yukarý,
Beslesin özgürce minik yavrularýný.
Yavaþ ama emin adýmlarla ilerler,
Gürültü duyunca kabuðuna saklanýp bekler,
Ne olur dokunmayýn bu masum hayvancýða,
"Yüce Yaradan" ’ýn hatýrýna...
Onu kendi haline býrakýrsanýz,
Aç kalmaz asla dokunmazsanýz,
Yaratýlmýþtýr onun için her türlü gýda,
Bulur, besler kendisini kolaylýkla...
Erenköy
Ayþe Seyla Ertem
13.03.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.