MEZARLIKTA
Anneler günüyken,
Ziyaretine gelmiþtim erkenden,
Topraðýn dümdüz olmuþ,
Ayýkladým yabani otlarý,
Ettim baþucunda;
Bildiðim dualarý.
Her tarafta asýrlýk selviler,
Çeþit çeþit aðaçlar,
Dallarda öten kuþlar,
Þakýyan bülbüller,
Mavi göklerden süzülen
Iþýk hüzmeleri,
Andýrýyor yattýðýn yer;
Sanki bir cennet bahçesini.
Üzerini örten o kara toprak,
Yakýnda yaðmur görmemiþ kurak,
Döküyorum her tarafýna suyu,
Hissediyorum sanki,
Ýçinin ferahlýk duyduðunu.
Yatýyorsun eskisi gibi masum,
Ve sessizce...
Ayrýlmak istemedim hemen,
Yanýbaþýndan,
Yüksek sesle konuþamadým,
Senle,rahatsýz etmeyeyim,
Diðer sessiz uyuyanlarý da diye,
Sadece dedim sessizce;
"Yanýndayým,ben geldim anane."
Bir an hissettim diyorsun sanki;
"Aðlama sakýn ha,ben kurtuldum,
Yok artýk romatizma aðrýlarým,
Tansiyonum,uykusuzluðum,
Þekerim de,baþaðrým da bitti,
Artýk aðýr da iþitmiyorum,
Sessizce,huzurla uyuyorum,
Benim caným yavrum,vefalý torunum."
Çok mutlusun eminim olduðun yerden,
Ramazan ayýnda ölmek isterdin,
Dileðin de oldu gerçekten...
Emanet ettim seni Allah’a,
Ve de kara topraða,
Gözlerim yaþlý, içim buruk,
Oradan uzaklaþýrken...
Ayþe Seyla Ertem
08.05.2011 / Anneler Günü
Ýstanbul
*Rahmetli Anneannem Fatma Ereðilmez ve tüm Hakk’ýn rahmetine kavuþmuþ annelere hitafen...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.