Uğraşma benimle

Ben beni bilirim, anlatma bana.
Sen kendi haline neden bakmazsýn,
Olmuþsun bir duba, göbekten yana,
Göbeðim var diye bana kýzarsýn.

Üç öðün yediðin undan hamurdan,
Ne pasta ne börek, çýkmaz fýrýndan,
Ve fýstýk ve üzüm, gitmez yanýndan,
Kendini görmezsin bana kýzarsýn.

Göbek var bir karýþ bakardýr bana,
Sen böyle gidersen, dert gelir sana,
Gün gelir aðlarsýn bak dertten yana,
Sen bunu düþünmez bana kýzarsýn.

Göbekte yükünden, ayaðýn aksar,
Etlerin butlarýn, her yerden sarkar,
Çocuklar bir görse halinden korkar,
Ve bunu düþünmez bana kýzarsýn.

Uðraþma benimle, dinle sen beni,
Karnýma gel bir bak, göbeðim hani,
Þiþmansýn sen deme, döverim seni,
Sen haline bakmaz bana kýzarsýn.

A.Yüksel Þanlý er
06 Ekim 2011
Antalya







Sosyal Medyada Paylaşın: