Elleriniz sizden daha çocuktu
parmaðýnýzda evrimleþirdi nirvana
yanmýþ sularda kül getirdim gözlerinize
üfleyerek için diye buzul daðlarý
gölgenize basýp düþtüðünüz korkular getirdim
uyanýp kan ter içinde aðlayýp kusarken
gecenize asýlan mor çýðlýklar getirdim
önce sevip sonra unuttuðunuz
mavi bulut gibi verdiðiniz sözleri
rüzgara astýðýnýz yel degirmenleri gibi
öperken aynada suretinizi
düþürüp kýrdýðýnýz hayaller getirdim
aðzýnýzda emanet duran gülücüðünüzle
kýrarken ömrünüzü yeþilinden
hep aldattýðýnýz kendinize
yalansýz mevsimler getirdim
derin bir uçurum gibi duran yüreðinize
Maskesiz sevgiler getirdim
derken sizden önce büyüyen acýlar
aðrýlar alnýnýzda baþlayan sanrýlar
daðýlmýþ odalarda tenha yalnýzlýklar
aþklar ihanetler getirdim
gerçeðin hükmüne yenilen
zifir yalanlar getirdim
size diyorum masal satan kahramanlar
okunmuþ muskalar çürümüþ ruhlar getirdim
her kavgada þerefli ricatlar
yüzümü döndügümde insanlýðýnýza
sýrtýmdan vuracaðýnýz býçaklar getirdim
baktým çürüyor kalbinize ektiðim tuz
açýk semtlerde kokuyor yaralarýnýz
üþüyor kalbiniz ýslak bir köpek gibi
ve yeniliyorsunuz kendi gövdenize
zamansýz ölüyor içinizdeki çocuk
ölümsüz þiirler getirdim ömrünüze
ve ruhumu astým isanýn yanýna
Kendi gövdeme bir çarmýh uydurdum
ezberimizde bir þaman ayeti
Ne zaman güzel þeyler düþünsem
Avuçlarýmda insan ihaneti
simdi susup ölmeye
kýblesiz nedamet getirdim
---
CC_
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.