Dilime sen verdin gül ezgisini,
Bir gönül üzdümse sebebi sensin! …
Seninle aþmýþým dur çizgisini,
Töreyi bozdumsa sebebi sensin! …
Ufuk ufuk uçtum daldým derine,
Sen öðrettin çoban kimdir, sürü ne?
Daha yaklaþmadan konak yerine,
Göçümü çözdümse sebebi sensin! …
Bir renk cümbüþüyle sular ýþýdý,
Düþ bahçeme kuþlar bahar taþýdý,
Kurbanlýk koç güldü, býçak üþüdü,
Hep esrik gezdimse sebebi sensin! …
Kimi deli diye güler arkamdan,
Kimi suçlu diye tutar yakamdan,
Eller deðil,aklým korkar þakamdan,
Kendime kýzdýmsa sebebi sensin! …
Düþmanýmýn yarasýný sardýmsa,
Muhabbeti sofra sofra serdimse,
Her güzele hemen gönül verdimse,
Petekler süzdümse sebebi sensin! …
Dostun sitemleri deler baðrýmý,
Saðýr gökler yutar yanýk çaðrýmý,
Uzun yýllar gizledimse aðrýmý,
Ve þimdi yazdýmsa sebebi sensin! …
Beklerim özüme mihman olasýn,
Her selâmýn canevimi sulasýn.
Bende sabýr tükeniyor bilesin,
Ýçmeden sýzdýmsa sebebi sensin! …
Bahaettin Karakoç
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.