Ve
Yanık Ciğer…
“Makamlý” hüzünler neye deva ki,
Var mý, uyulmayan sözün deðeri…
Demeçler temenni, yaþanan vaki,
Neylesin vatandaþ “yanýk ciðeri”…
“Stratejik ortak” falan hikâye,
Yýllardýr eden kim, iti himaye.
Terörü gerçekten silmekse gaye,
Daðlardýr eylemin yegâne yeri…
Söndürün artýk þu, lanet Kandili,
Kurusun ananýn, eþin mendili.
Býrakýn bir yana, ikili dili,
Eskittiniz zira ancak, eðeri…
Neydi o rezalet, o gün Habur’da,
Hoþgörü çakala, pranga kurda...
Yüz buldukça itler yayýldý yurda,
Tahribat katlandý, katliam seri…
Demeden mühendis, öðretmen, memur,
Bulduðun mazlumu vur ha babam vur.
Bunca cani olur anca bir gâvur,
Tavýr, taktik hep ayný baþýndan beri…
Od düþtüðü yeri yakarmýþ derler;
Hepimizi yakar milli kederler.
Ne bebek, ne anne ayýrt ederler,
Eþkýya serseri, kurþun serseri…
Devlet evvel iþin aslýný sezse,
Sonra da yýlanýn baþýný ezse…
Üç-beþ çapulcuyla baþ edemezse,
Niye besler bunca subay ve eri…
29.09.2011
Veli BOSTANCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.