kopuyor bir bir
yaþam tespihinin taneleri
avuçlarýmýz açýlmýyor
tutmaya…
gözlerinde kýyametin
çýðlýk çýðlýða parlýyorken
bakýþlarýmýz saðýrlaþýyor…
kucaðýnda saklayanýn
üþüyor sesi
azaldýðýnda nefesin
titriyor çelimsiz kollarý
yanmýyor anneliðimiz…
dermansýzlýðýnýn sükûneti
etmiyor ki uykumuzdan
biz hep böyle uyuruz
fütûrsuzca…
sýkma diþlerini çocuk
dalga dalga sal üzerimize
birikenlerini
vursun kýyýlarýmýza…
çünkü;
anlýk kesilen
utanmaz gülüþlerimiz var bizim
karelere yansýdýðýnda suretin
ufaktan daðlanýrýz
geçer…
bütün yollarýn ölüme çýkarken
hayâlin
kalkabilmek ayaða…