ADAM OLMALISIN !

Güzel Yavrum,
Bana ilk geliþini hatýrlýyorum.
Ellerinden , annen tutuyordu.
Gözlerinden iki damla yaþ
Sessizce akýyordu.

“Kalmam!” diyordun durmadan.
Kurtulup annenin ellerinden
Kaçmak istiyordun okuldan.

Ben,
Eðilip kucakladým seni,
Yanaklarýndan öpüverdim.
Ne kadar sýcaktý yanaklarýn,
Ve sen
Bir o kadar masum...

Utandýn,
Büktün boynunu,
Saklandýn, annenin ardýna
Parmaðýný aldýn aðzýna
Bir yandan emerken
“Annemle gidecem” dedin
Yeniden, aðlayýverdin.

Annen, kýzar göründü sana,
“Okumalýsýn Oðlum!” dedi
“Okuyup Adam Olmalýsýn…”
…………..

Ve yýllar sonra bu gün
Çalan kapýmda sen,
Kocaman bir adam…
Elinde çiçekler
Elimi öpmeye geldin.
“Öðretmenim” dedin…

Þimdi
Benim gözlerimde
Ýki damla yaþ;
Elimde deðil…
Geçmiþte geziniverdim.

Sosyal Medyada Paylaşın:

umitilcin Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

YAĞMUR YÜKLÜ BULUT PELERİN ANNEM NERDESİN PARADOKSAL DEJAVU HAKKIM DEĞİL ADAM OLMALISIN ! BİR ŞEYDEN DE ÖTE TOHUM VE ÇOCUK DÖNDÜM İŞTE..