Bazen
Bir kalem alýrým elime
Karalarým sayfalarý, alabildiðine
Bazen
Rüzgara karþý kaparým gözlerimi
Gülümser, kollarýmý açarým
Dimdik durmaya çalýþýrým, delicesine...
Bazen
Yaðmurda dolaþýp ýslandýðým da olur hani
Kesik kesik öksürsem de sonradan
Hoþuma gider
Vazgeçemem hoplamaktan,
Su birikintilerine
Bazen
Kuþ olup uçmak isterim göklere, beceremem
Balýk olup dalmak isterim göllere, yüzemem
Dönüp insan olurum; çocuk olurum
Yuvarlanýrým çimlerde.
Yeni açan kýr çiçeklerini tutar, koklarým
Sonra, usulca eðilirim topraða ve
Baþýný çýkaran canlýlarý selamlarým
Ne þaþýrýrlar ama…
Bazen
Desen desen kelebeklere bakar
Rengarenk boyalar sürünürüm
Þarkýlar söylerim baðýra baðýra
Sek sek yürür, zýplarým
Elimde balonlarla,
Palyaçolar gibi…
Bazen
Baþýmý kollarýmýn arasýna alýr
Kararan ufka dalarým.
Hayal pýnarýnýn baþýnda
Aðlamak ister caným, aðlarým…
Bazen de iþte böyle
Alýrým yine kalemi elime
Oturup yalnýzlýðýmý yazarým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.