Ne çok özlemiþim seni
O kýzýl alevlerle yakan
Gece karanlýðý gözlerini,
Duvara takýlmýþ zamanda
Seninle geçen her saniyeyi,
Ne çok özlemiþim
Hasretin sardý yine ruhumu
Affýnla, boynu bükük döndüm.
Amansýz ve zamansýz bir sevdadan çýkýp
Önünde diz çökerek,
Senden baþka kim varsa,
Hepsine küserek döndüm.
Hüznümle, yýlgýnlýðýmla
Toplayabildiðim tüm acýlarla döndüm
Gittiðim yerlerden, kollarýna döndüm
Sýmsýký sar beni ve yak derinden,
Dertleþelim, aðlaþalým yeniden.
Yokluðumda,
Senin de gözün yollarda
Gönlünse dardaydý, biliyorum.
Kýrýk kalpler, buðulu camlar ardýnda
Hala, giderken býraktýðým yerdesin.
Gülen bir yüze kapýlýp gittiðimden beri
Bensiz gecelerde, bensiz hüzünlerdesin …
Ve anladým ki...
Ben sana mahkumum.
Bir mahkumun zincir sesleriyle bozulan sükûnet
Beni dinlendiren musiki;
Karanlýksa, uyandýðým güneþ
Amansýz ve zamansýz tüm sevdalar bana ateþ,
Sendin, o hiçbir yerde bulamadýðým eþ
Özledim seni...
Savrulmuþ anýlarýmla
Hiç yaþamadýðým aþklarýmla
Ve çok sevdiðin gözyaþlarýmla
Bir daha gitmemek üzere döndüm sana
Affeder misin beni YALNIZLIÐIM…