Kan þerbeti tadýnda efkârý yudumlarým
Öyle bir doluyum ki, sýzabilmem ne mümkün;
Beynime hükmediyor avare adýmlarým
Bu serseri tavrýma kýzabilmem ne mümkün.
Þu küçücük hânemde ne bir nefes, ne soluk
Ruhuma aksediyor yüreðimdeki yoluk
Aynadaki ben miyim, böyle endâmý soluk
Kendime gülen bir yüz çizebilmem ne mümkün.
Derde siper etmekten baðrým döndü eleðe
Talihim pusu kurmuþ geçit vermez dileðe
Kaderim böyle ise ne diyeyim feleðe
Kara bahtý kurþuna dizebilmem ne mümkün.
Koþmak ister umudum zincirini kýrarak
Tahammülüm kalmadý hayalleri kararak
Aðlamak istesem de hâlime hýçkýrarak
Boðazýmda düðümü çözebilmem ne mümkün.
Parçalanmýþ baðrýma dikerim her cefayý
Beden tarlamý biçip, ekerim her cefayý
Çoluk-çocuk hatrýna çekerim her cefayý
Yokluðu yere çalýp ezebilmem ne mümkün.
Hayat benim deðilmiþ, bilemedim de kimin
Daðlar üstüme düþer, altýmdan kayar zemin
Doðduðum günden beri yaþadýðým depremin
Hasarýný kâðýda yazabilmem ne mümkün.
29 TEMMUZ 2011
Þiirime nefes olan Mehmet Ali YALGIN (m@li64) Hocama çok teþkkür ederim...