Bir Aþkýn Söyleniþ Denemesi
"Kalbin,aklýn anlayamayacaðý gerçekleri vardýr."
Ve ayýldým göðün göðsünden çýkan güneþle
Gölgemi ýslatan yalnýzýlýðýmý soluklanýp
Her ömrün macerasý sayýlan aþkýn gözlerine
Daldým hoyrat bir elin seviþi gibi
Yürüyen bir inlemeydi içimde þiir
Bir ökelekli sevdayla bühtanlaþýp
Zor vakitleri kotararak
Aþkýn zirvelerine týrmanan
/
Dal eðildi,dað büküldü bülbül sustu
Merhabasýz bir dert gibi geldiðinde
Parmaklarýnýn arasýna ayrýlýk kýstýrmýþ
Bir mektupla söylemiþti ilk kendini
Hýz ve haz katarak bütün sokak naralarýna
Her hecesiyle söylenmiþti
Israrlý ve tekrarlý her yenilgisinde
O hep büyümenin efendisiydi
/
Civaným, sus bir bilgenin eliyle tuttuðunda elini
En saklý heyecanla ýsýnmýþtý ruhunu giydirdiði bedeni
Müþfik ve þeffaf bir nazlanmayý uyarýp
Uzak bakýþlarda halelenmiþti
Düþ diliyle mevzili her kelimeyi kucaklayýp
Yüreðinin kutuplarýndan saldýðýnda cihana
Mükerrer kýrýlmalar yaþanacaðýný
Biliyordu misal
/
Bir baþkalýk büyürken hayalinde
Zor olan gerçekler küçülüyordu sanki
Teslimiyet en yerinde tesbitti
Teslimiyet bir büyük zaferdi/ahvaline