Müþahede Altýnda
I.
Önüme çýkan ilk sessizliðin gölgesinde büyüdüm
Hiç denenmemiþ aklýmý saðýp yalnýzlýða
Düþündüm gül günceleriyle örerek umudu
Dil cevriyle dürülmeyecekti artýk kalbim
Hiç olmadýk bir yerden kýþkýrtýp sevinci
En içeriye doðru yürüttüm sebepleri
Bir kez daha ölemezdim emaneti
Gövdesiz öfkelerimden bizarken hala
II.
Ýþte ileri bir karakoluyum hayatýn
Sesimin siperlerinden çýkarýp kelimeleri
Ahvalimi söylüyorum arlanmanýn her cephesine
Her seferinde bir ilkmiþ gibi ürpererek
Çaresiz bir yaþamayý kabullenip yeniden
En uç umutlarla sevdalanýp yarýna
Yok oluþuma doðru hýzlý ve kararlý
Tesellisiz sayýklamalarla ilerliyorum
Hicabýmý hilkatime döndürüp döndürüp
Kalafatlý bir ýþýkla bakýyorum içime
Ýþte” ben” diyerek ihlasla yüreðime
Bu kez ölümlere hazýrlýklý yaþýyorum