Aklýmýn her köþesi
Islak adýmlarýna teslim þehir
Ah Ýstanbul
Önümdeki bütün yokuþlarý hiçe sayýp
Yedi tepeden bir martý gibi göç etmek kollarýna
Bir kadýný bir kente
Ve dilimin ucunda fýrtýna koparan þarkýlarý
Bir kadýna son kez benzetmek...
"Gülmek için yaratýlmýþ gözlerde yaþlar niye"
Gözlerinden akan her damla yaþý kýskanýyorum
Kirpiklerinle öpüþen o inci tanelerini
Ve her muzipliðin sonrasý;
Yanaðýnda açýlan gamzelerini dolduruyor
Ýki derin kuyuya gömülüyor gözlerim
Kan kýrmýzý dudaklarýn oluyor mola yerim
Ve yine gülüþüm yüzünde ýslanýyor
"Aðlama yaðmur gözlüm"
Yaðmurlarý kýskanýyorum
Bir denizin elleri olacak ve okþayacak saçlarýný
Kulaðýna fýsýldayacak diye
Benim hiç söylemediðim þarkýlarý
En sevdiðin þairin mýsralarý gibi sürülecek dudaðýna
Ve ilk kez özeneceðim siyah bulutlara
Parmaklarýmda sýzýsý dokunamadýðým teninin
Avuçlarým seni unutmamalý
Yaðmurlarý ceplerimde biriktirdim
"Bana esmeyi anlat
Rüzgarlarý anlat bana senin gibi esmeliyim"
Ben bavulumda hüzün taþýrken bir kentten diðerine
Sen kýz kulesinde umarsýzca dans ediyorsun
Masanýn üzerinde yarým bardak çayýn
Bilmem farkýnda mýsýn?
Yüzüm/üz üzgün
Ayak bileklerine dolanan, tülden rüzgarý içen bir elbiseyle
Farkýnda deðilsin ne kadar üþüdüðünün
Y/önünü kesemediðim rüzgarý kýskanýyorum
Buruþturup savuruyor
Sana sarýlmak istediðim her aný
"Sen benim gülen yüzüm
Sen benim en büyük sözüm"
Sýrt sýrta veren daðlarý kýskanýyorum
Koca bir çýnarýn topraða uza(n)masýný
Sana benden önce söylenen, her harfi ve sözü
Bakýþlarýnla buluþan her gözü
Ki Ýstanbul;
Kanattýðý yerden baþlýyor kalbin aþkýmý onarmaya
Aslýnda geç kaldýðým kadar aitim sana...