anlýktý her þey... sanki darbe yapýlmýþ sokaklarda kalmýþtým bir çocuk kadar masumdum ürkekçe dolaþtýðým, senli sokaklarda o kadar da doluydum; gözlerine baktýðým o ilk andaki aþkla ben yoktum artýk..! hiçliðim, hiç bu kadar hiç olmamýþtý yüreðimdeki sevinç çýðlýklarý dolduruyordu bedeninim her bir yanýný unuttum..! etrafýmdaki onca kalabalýðý telaþlarý, korkularý... sanki bir mülteci gibi gizlice girmiþtin sýnýrdan içeri arýyordum seni sözlükteki bilmediðim bir karþýlýk gibi farklýydýn; karþýnda eþittir yazan duygu gibi arýyordum seni bildiðim anlama, yeni anlam yazmak gibi arýyordum seni anlatman için , bana kendini
gecenin karanlýðý, yýrtarken tüm yanlýþ cevaplarý... iþte o gece!!! aradým ben seni söyle ! bulabildin mi bendeki seni .. NergizA
Sosyal Medyada Paylaşın:
nergizA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.