Akýyor ýrmak aheste, Ýþkembe suda yüzmekte. Üzerinde dans etmekte, Siyah tüylü, Kara karga.
Oh! Ne ala. Hem yolculuk, hem yemek bedava. Bu akýlla çok yaþarsýn Dünya’da. Gönlüm Sen’i kýskanmakta, Uzun gagalý, Kara karga.
Resmi görünce, aklýma takýlanlar, Karga misali insan kargalar. Akýllarýnca çok uyanýklar, Avantaya bayýlýrlar. Fakiri acýmadan yoldular, Paraya tapar oldular.
Ýþkembe oldu fukara, Yolundukça düþtü dara. Ruhunda büyük yara. Keyfinden atar nara, Ýnsan kýlýklý karga.
mehmet macit 04.04.1996 Nehrin kýyýsýnda.
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmetmacit Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.