Yýldýzlar sana çýkacak yolu gökkuþaðý olup çizerse,
Ayýn þavký geceye gündüz olup düþerse,
Yokluðun ýstýrap olmuþ gök kubbeyi bin parçaya biçerse
Kýrlardaki gelincikler, sana doðru boynunu bükerse,
Giderim bende bu þehirden, iþte o akþam,
Gökyüzünde kayan yýldýzlara bakarak,
Hasret gömleðini yüreðimden yýrtýp atarak,
Potinleri kaldýrýmýn birine býrakarak,
Yalýnayak patikalardan güneþe doðru koþarak,
Giderim bende bu þehirden, iþte o akþam.
Evin önündeki gülleri son defa koklayarak
Kýrlardan kýr çiçeklerini toplayarak,
Tüm bahçelerdeki karanfilleri yolarak,
Hepsini kokuþmuþ bu þehrin üzerine atarak,
Giderim bende bu þehirden, iþte o akþam.
Sabah güneþine gölgen serap olurda düþerse,
Yüreðimdeki sen beni býrakýrda giderse,
Rüzgârlar hasret olmuþ dört bir yandan eserse,
Gökler aðlarda yýldýrýmlar yüreðime düþerse,
Giderim bende bu þehirden, iþte o akþam
Yaðmurlar sen olmuþ gözlerime yaðýyorsa,
Rüzgâr hasretinle yüreðimi kavuruyorsa.
Vurduðun kelepçe an olmuþ canýmý yakýyorsa,
Adýný andýðýmda yüreðim hala kanýyorsa
Giderim bende bu þehirden iþte o akþam.
Esaretinden müebbet yedim hükmü sürüyorsa,
Yokluðun kanser olmuþ gün be gün öldürüyorsa
Kalemin mürekkebi tükendi seni yazmýyorsa,
Giderim bende bu þehirden iþte o akþam.
Orhan YILMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.