EYLEM
Ellerinde tuttuðun baharlarýn kokusu uzak kaldý bana,
Yüreðim buzullar ülkesinde yaþarken,kar düþüyor saçlarýma
Artýk içimdeki koca çýnarýn yaprak dökümüyle yaþýyorum.
Yetim bir çocuðun gözleriyle bakýyorum uzaklardan sana,
Farkýnda olmadan ellerimi göðsümde kilitliyorum,
Yetim bir aþkýn düþsel avuntusundan olsa gerek bu eylem,
Bekli de içimdeki sana sarýlýyorum akþam olup gün batarken,
Karanlýða her gece kan damlar,senin olmadýðýn bu kent sana aðlar
Kaldýrýmlar,patikalar,yollar zamana yenildi þimdi eski aþklar,
Kirpiklerim ýslanýrken gözlerim kalleþ bir eylemle seni arar,
Gökyüzünü kara bulutlar kaplar,yaðmaz bu kente sensiz yaðmurlar,
Ne yüreðimdeki buzlar erir,nede üzerimdeki karlar kalkar,
Kardelenler karlar buzlar altýnda uzaklardan sana bakar,
Sense denizler ötesinde bir insan kalabalýðýnda,
Yalnýzlar rýhtýmýndan bakýyorsun yine ufka,
Bir çocuk gibi aceleci,bir çocuk gibi telaþ içindesin,
Çýðlýklarýn kulaklarýmý týrmalar,isyanýna yüreðim aðlar,
Islak rýhtým taþlarýndan bakarken sen ufka üzerime yaðmurlar yaðar,
Dalgalý saçlarýný öpen rüzgar kokunu içerisinde saklar,
Bir tan kýzýllýðý dökülürken baktýðýn ufkun denizine,
Güneþ öper gözlerini bugün de benim yerime…..
Orhan YILMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.