saat altýyý on geçerdi, sen geçerdin
pencereme güneþ konar
kuþlar uçardý
altýyý on geçerdi saat, sen geçerdin
ben anlamazdým
sabah mý,
akþam mýydý ?
aklým, cinayet yeri
ilk seni vurdum,
en fazla senin gözlerini.
uykusuz bir aðaç kadar ürkek
yaðmuru bekleyen yaprak gibi mütevekkil,
en fazla seni ektim
büyüdün, lüzumundan fazla biraz
kalbim bir orman deðirmi
anlýyor musun ?
mavi yolculuða çýkarcasýna aceleci
son bir kibrit çöpünü yakar gibi çabuk,
ýþýklarý söndürüp, vanalarý kapatýrken;
geri dönecekmiþcesine þeffaf
gidiyormuþsun
git.
Devin Karaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.