Hüznü Hazan

"Mýsralarda büzülüp duruyordu öylece
sonra genzimi yakýyordu ha bire
o yüzden
bu gece
hemencik
yaktým Eylül’ü
þifa niyetine"



nebevî esintinin sürgünüyle
kýrgýnlýðýn þeridinde
biter masallarda mutlu son
baþlar güz hüznü hazan...


kýzýl görüntüye
ah devþirir öksüz cümleler
yasaklý tümcelerin rimeli y/akar
gardiyan susma hakký
yanýlgýnýn ensesinde nef/esin yas avazý
buruþturulmuþ k/aðýtlar
mekansýz þehirlerin gün batýmlarýna
ve þehirler güz doðuruyor
sarý-sýcak ç/aðladýkça
sayfa sayfa anýlar c/an kesiði...


Hu’ya yaslanýyor bakýþlar
deðmeden kirpikler birbirine
harf harf iççekiþler daðlanýyor
mýsranýn yüreðinde
eylül’ün nar’ý öpülüp
vasiyet yazýlýyor bir acý zýlgýt
þair ellerde ezik bir ayraç
þiirbaz gözlerde bir damlaya gark
ýslak sayfalar
ya sabýr,bitime çeyrek var...



kendinden kaçsýn mýsralar kafiyeler

hazanýn gölgesinde yaþlanýyor þairler...



"hepsi bu kadar"

Hazal karadað


Sosyal Medyada Paylaşın: